Adam Tokarski

Adam Tokarski
Nazwisko	Tokarski
Imię / imiona	Adam
Tytuły / stanowiska	Prof. dr
Data urodzenia	1912
Miejsce urodzenia	Lwów ;
Dyscyplina/specjalności	geologia terenowa i naftowa
Pełnione funkcje	Kierownik Katedry Złóż Ropy i Gazu w latach 1953–1969
Wydział	Wydział Geologii, Geofizyki i Ochrony Środowiska ;
Odznaczenia i nagrody	Krzyże OOP: Kawalerski i Oficerski, Złoty Krzyż Zasługi, nagrody resortowe.

Prof. dr Adam Tokarski (1912–)

Specjalność: geologia terenowa i naftowa

Urodził się 29 stycznia 1912 roku we Lwowie. Studia ukończył na Uniwersytecie Jana Kazimierza (Lwów, 1935); doktor UJ (1945), doktor habilitowany AGH (1950), profesor nadzwyczajny (1954), profesor zwyczajny (1965).

Pracownik Uniwersytetu Jagiellońskiego, Państwowego Instytutu Geologicznego w Warszawie, Zjednoczenia Przemysłu Naftowego. Profesor geologii Uniwersytetu Ahmadu Bello w Zairii (Nigeria) w latach 1970–1977, wykładowca na Uniwersytecie w Lubumbashi (Zair). W AGH kierownik Katedry Złóż Ropy i Gazu w latach 1953–1969, profesor w Instytucie Geologii Regionalnej 1969–1982, profesor emerytowany — 1982.

Członek Polskiego Towarzystwa Geologicznego od 1947 roku.

Włożył duży wkład w rozwój kartografii geologicznej Karpat oraz w rozpoznanie budowy geologicznej Karpat, Zapadliska Przedkarpackiego, Niżu Polskiego oraz Nigerii. Odkrył złoża miedzi na Dolnym Śląsku oraz cztery złoża ropy naftowej w Karpatach Jasielskich (m.in. Folusz, Mrukowa, Osobnica), dokumentował możliwości odkrycia oraz uczestniczył w pierwszym odkryciu ropy naftowej na obszarze Monokliny Przedsudeckiej. Opracował warunki geologiczne dla potrzeb budowy zapór wodnych (Goczałkowice, Tresna i w Nigerii). Brał udział w ekspertyzie terenowej — poszukiwanie złóż naftowych w Kambodży.

Działalność pozanaukowa: sekretarz Komitetu Zakładowego PPR w Stacji Karpackiej Instytutu Geologicznego 1946–1948, sekretarz Komitetu Zakładowego PZPR na Wydziale Geologii AGH 1959–1960; organizator Katedry Złóż Ropy i Gazu na AGH 1953, organizator poszukiwań złóż ropy i gazu na Niżu Polskim 1955–1961.

Autor około 100 prac. Promotor kilkunastu prac doktorskich.

Źródło

Kto jest kim w Polsce. S. 743
Współcześni uczeni polscy. Słownik biograficzny. T. 4 : S–Ż. Warszawa 2002. S. 487, portr.