Adam Siemieniec: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 1: Linia 1:
{{Infobox scientist
{{Infobox scientist
| name = Adam Siemieniec
| name = Adam Siemieniec
| image = siemienieca.jpg
| image = Adam_Siemieniec.jpg
| family-name = Siemieniec
| family-name = Siemieniec
| given-name = Adam
| given-name = Adam
Linia 9: Linia 9:
| native_name =  
| native_name =  
| native_name_lang =  
| native_name_lang =  
| image = siemienieca.jpg
| image = Adam_Siemieniec.jpg
| image_size = 10859
| image_size = 10859
| alt =  
| alt =  

Wersja z 16:52, 20 sty 2014

Adam Siemieniec
Adam Siemieniec.jpg
Nazwisko Siemieniec
Imię / imiona Adam
Tytuły / stanowiska Prof. dr inż.
Data urodzenia 1929
Data śmierci 2011
Dyscyplina/specjalności mechanika (mechanika doświadczalna, wytrzymałość materiałów)
Pełnione funkcje Dziekan Wydziału Maszyn Górniczych i Hutniczych w latach 1969–1975



Odznaczenia i nagrody Kilkakrotnie resortowe; Krzyż Oficerski OOP 1971, Medal KEN 1980, Zasłużony Nauczyciel PRL 1982.
FunkcjeGdzieoddo
DziekanWydział Maszyn Górniczych i Hutniczych19691975

Prof. dr inż. Adam Siemieniec (1929–2011)

Specjalność: mechanika (mechanika doświadczalna, wytrzymałość materiałów)

Urodził się 18 lutego 1929 roku w Dąbrowie Górniczej. Zmarł 25 kwietnia 2011 r., pochowany w Krakowie, cmentarz Batowicki. Absolwent AGH 1954. Doktor nauk technicznych 1962, docent 1968, profesor 1995.

Przebieg pracy zawodowej w AGH: pracownik naukowo-techniczny Katedry „Górnictwo II” 1952–1954, starszy asystent Katedry Wytrzymałości Materiałów 1954–1958, adiunkt 1958–1968, docent 1968–1969, docent w Instytucie Podstaw Budowy Maszyn 1969–1994, profesor nadzwyczajny w Pracowni Konstrukcji Odlewów 1995–2001, dyrektor IPBM 1974–1992, dziekan Wydziału Maszyn Górniczych i Hutniczych (obecnie Wydział Inżynierii Mechanicznej i Robotyki) 1969–1975.

Członek Komisji Mechaniki Stosowanej Krakowskiego Oddziału PAN 1975–2002, Sekcja Mechaniki Eksperymentalnej Ciała Stałego Komitetu Mechaniki PAN 1976–2002.

Badania: doświadczalna i teoretyczna analiza naprężeń i odkształceń w elementach maszyn i urządzeń oraz wytrzymałość konstrukcji stalowych, szczególnie dźwigarów suwnic; prace, które zostały wdrożone w przemyśle, np. wieloletnie stosowanie patentu na zwiększenie nośności kratowych dźwigarów suwnic oraz patent i wnioski wynalazcze związane z konstrukcjami nośnymi wielkich pieców.

Autor 120 prac, w tym 2 książek, 9 skryptów. Autor 2 patentów i 3 wniosków wynalazczych. Promotor 7 prac doktorskich.

Źródło:

  • Współcześni uczeni polscy. Słownik biograficzny. T. 4 : S–Ż. Warszawa 2002. S. 80, portr.
  • Informator nauki polskiej 2003. T. 4B : Ludzie nauki P–Ż. Warszawa 2003. S. 895
  • Dziennik Polski 2011, nr 99 [29 IV 2011] s. A16