Adam Julian Piotr Ludkiewicz: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 48: Linia 48:
|children=
|children=
}}
}}
{{Funkcja
|Stanowisko=Prodziekan
|Jednostka=Wydział Metalurgiczny
|Rok_od=1945
|Rok_do=1947
}}
{{Funkcja}}
Prof. zw. dr inż. '''Adam Ludkiewicz''' (1885–1958)
Prof. zw. dr inż. '''Adam Ludkiewicz''' (1885–1958)


Linia 68: Linia 75:




Źródło:
== Odznaczenia i nagrody ==


* Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919–1964). s. 130–133
* Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919–1964). Zeszyt specjalny 4. Kraków: Akademia Górniczo-Hutnicza, 1965, s. 130–133.
* Słownik biograficzny techników polskich. Z. 4/5. Warszawa 1994. s. 81–83
* Słownik biograficzny techników polskich. Z. 4/5. Red. Tadeusz Skarzyński, Warszawa: FSNT, 1994, s. 81–83.




{{DEFAULTSORT:Ludkiewicz, Adam }}
{{DEFAULTSORT:Ludkiewicz, Adam }}
[[Category:Uczeni]]
[[Category:Uczeni]]

Wersja z 11:20, 8 sie 2014

Adam Julian Piotr Ludkiewicz
Adam Ludkiewicz.jpg
Nazwisko Ludkiewicz
Imię / imiona Adam
Tytuły / stanowiska Prof. zw. dr inż.
Data urodzenia 12 lipca 1885
Miejsce urodzenia Kaukle
Data śmierci 8 lipca 1958
Miejsce śmierci Kraków
Dyscyplina/specjalności metalurgia stali
Pełnione funkcje Prodziekan Wydziału Metalurgicznego (1945–1947)
Wydział Wydział Inżynierii Metali i Informatyki Przemysłowej


Odznaczenia i nagrody Krzyż Oficerski Odrodzenia Polski, medale za Długoletnią Służbę i Dziesięciolecia Odzyskania Niepodległości (przed II wojną), Złoty Krzyż Zasługi (po wojnie)
FunkcjeGdzieoddo
ProdziekanWydział Hutniczy19451947


Prof. zw. dr inż. Adam Ludkiewicz (1885–1958)

Specjalność: metalurgia stali

Życiorys

Urodził się 12 lipca 1885 r. w majątku Kaukle w powiecie poniewskim na Ziemi Kowieńskiej (obecnie Litwa). Zmarł 8 lipca 1958 r. w Krakowie. Pochowany na Cmentarzu Salwatorskim w Krakowie.


W 1914 r. ukończył studia inżynierskie w Instytucie Górniczym im. Katarzyny II w Petersburgu na Wydziale Metalurgicznym.

W latach 1914-1920 pracował w Zakładach Putiłowskich w Petersburgu najpierw na stanowisku inżyniera i pomocnika szefa, a od 1917 r. szefa stalowni. Po powrocie do polski w 1920 roku podjął pracę w urzędzie górniczym w Dąbrowie Górniczej jako inspektor hutniczy. Od 1922 roku związany z Akademią Górniczą, gdzie rozpoczął pracę jako starszy asystent w Zakładzie Metalurgii Żelaza na Wydziale Metalurgicznym, następnie od 1924 r. jako adiunkt. W latach 1923-1928 równolegle prowadził zajęcia z metalurgii żelaza w Szkole Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Dąbrowie Górniczej jako nauczyciel kontraktowy. W 1931 r. habilitował się i został docentem metalurgii żelaza i metalurgii ogólnej, a następnie w 1932 roku mianowany został profesorem nadzwyczajnym metalurgii stali na Wydziale Hutniczym. W 1939 r., w ramach Sonderaktion Krakau, został aresztowany i wraz z innymi profesorami wywieziony do obozu koncentracyjnego w Sachsenhausen. Po powrocie do Krakowa w 1940 r., wraz z profesorami Czyżewskim, Jeżewskim i Goetlem, założył Szkołę Górniczo—Hutniczo—Mierniczą w Krakowie, która w rzeczywistości była tajną Akademią Górniczą i przetrwała całą okupację niemiecką. Po wojnie w 1945 r. podjął ponownie pracę w Akademii jako profesor zwyczajny metalurgii stali, piastując ponadto (do 1947 r.) funkcję prodziekana Wydziału Metalurgicznego. W 1953 r. otrzymał stopień doktora nauk technicznych.

Publikacje i dokonania

Autor wielu prac naukowych z metalurgii surówki i stali, z których część została ogłoszona drukiem, a część wykorzystana bądź w przemyśle, bądź też dla celów dydaktycznych. Jego prace naukowe cechowała oryginalność oraz nowatorstwo, a referaty i wykłady oparte były w większości na własnych koncepcjach.

Odznaczenia i nagrody

Krzyż Oficerski OOP; medale za Długoletnią Służbę i Dziesięciolecia Odzyskania Niepodległości (przed II wojną), Złoty Krzyż Zasługi (po wojnie).


Odznaczenia i nagrody

  • Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919–1964). Zeszyt specjalny 4. Kraków: Akademia Górniczo-Hutnicza, 1965, s. 130–133.
  • Słownik biograficzny techników polskich. Z. 4/5. Red. Tadeusz Skarzyński, Warszawa: FSNT, 1994, s. 81–83.