Tekst źródłowy strony Adam Julian Piotr Ludkiewicz

{{Infobox scientist
|family-name=Ludkiewicz
|given-name=Adam
|additional-name=Julian Piotr
|honorific-prefix=Prof. zw. dr inż.
|image=Adam_Ludkiewicz.jpg
|birth_date=12 lipca 1885
|birth_place=Kaukle
|death_date=8 lipca 1958
|death_place=Kraków
|fields=metalurgia stali
|function=Prodziekan Wydziału Metalurgicznego (1945–1947)
|faculty=Wydział Inżynierii Metali i Informatyki Przemysłowej
|awards=Krzyż Oficerski Odrodzenia Polski, medale za Długoletnią Służbę i Dziesięciolecia Odzyskania Niepodległości (przed II wojną), Złoty Krzyż Zasługi (po wojnie)
|name=Adam Ludkiewicz
|honorific-suffix=
|native_name=
|native_name_lang=
|image_size=9705
|alt=
|caption=
|resting_place=
|resting_place_coordinates=
|other_names=
|residence=
|citizenship=
|nationality=
|workplaces=
|alma_mater=
|thesis_title=
|thesis_url=
|thesis_year=
|doctoral_advisor=
|academic_advisors=
|doctoral_students=
|notable_students=
|known_for=
|varia=
|author_abbrev_bot=
|author_abbrev_zoo=
|influences=
|influenced=
|signature=
|signature_alt=
|website=
|footnotes=
|spouse=
|children=
}}
Prof. zw. dr inż. '''Adam Ludkiewicz''' (1885–1958)

Specjalność: metalurgia stali

== Życiorys ==
Urodził się 12 lipca 1885 r. w majątku Kaukle w powiecie poniewskim na Ziemi Kowieńskiej (obecnie Litwa). Zmarł 8 lipca 1958 r. w Krakowie. Pochowany na Cmentarzu Salwatorskim w Krakowie. 


W 1914 r. ukończył studia inżynierskie w Instytucie Górniczym im. Katarzyny II w Petersburgu na Wydziale Metalurgicznym.

W latach 1914-1920 pracował w Zakładach Putiłowskich w Petersburgu najpierw na stanowisku inżyniera i pomocnika szefa, a od 1917 r. szefa stalowni. Po powrocie do polski w 1920 roku podjął pracę w urzędzie górniczym w Dąbrowie Górniczej jako inspektor hutniczy. Od 1922 roku związany z Akademią Górniczą, gdzie rozpoczął pracę jako starszy asystent w Zakładzie Metalurgii Żelaza na Wydziale Metalurgicznym, następnie od 1924 r. jako adiunkt. W latach 1923-1928 równolegle prowadził zajęcia z metalurgii żelaza w Szkole Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Dąbrowie Górniczej jako nauczyciel kontraktowy. W 1931 r. habilitował się i został docentem metalurgii żelaza i metalurgii ogólnej, a następnie w 1932 roku mianowany został profesorem nadzwyczajnym metalurgii stali na Wydziale Hutniczym. W 1939 r., w ramach Sonderaktion Krakau, został aresztowany i wraz z innymi profesorami wywieziony do obozu koncentracyjnego w Sachsenhausen. Po powrocie do Krakowa w 1940 r., wraz z profesorami Czyżewskim, Jeżewskim i Goetlem, założył Szkołę Górniczo—Hutniczo—Mierniczą w Krakowie, która w rzeczywistości była tajną Akademią Górniczą i przetrwała całą okupację niemiecką.
Po wojnie w 1945 r. podjął ponownie pracę w Akademii jako profesor zwyczajny metalurgii stali, piastując ponadto (do 1947 r.) funkcję prodziekana Wydziału Metalurgicznego. W 1953 r. otrzymał stopień doktora nauk technicznych.

== Publikacje i dokonania ==
Autor wielu prac naukowych z metalurgii surówki i stali, z których część została ogłoszona drukiem, a część wykorzystana bądź w przemyśle, bądź też dla celów dydaktycznych. Jego prace naukowe cechowała oryginalność i nowatorstwo, a referaty, wykłady oparte były w większości na własnych koncepcjach.

== Odznaczenia i nagrody ==
[[Krzyż Oficerski OOP]]; medale za Długoletnią Służbę i Dziesięciolecia Odzyskania Niepodległości (przed II wojną), [[Złoty Krzyż Zasługi]] (po wojnie).


Źródło:

* Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919–1964). s. 130–133
* Słownik biograficzny techników polskich. Z. 4/5. Warszawa 1994. s. 81–83


{{DEFAULTSORT:Ludkiewicz, Adam }}
[[Category:Uczeni]]