Adam Jan Stupnicki

Adam Jan Stupnicki
Nazwisko	Stupnicki
Imię / imiona	Adam Jan
Tytuły / stanowiska	Prof. mgr inż.
Data urodzenia	12 grudnia 1898
Miejsce urodzenia	Kraków
Data śmierci	9 sierpnia 1987
Dyscyplina/specjalności	hutnictwo, walcownictwo
Pełnione funkcje	p.o. kierownika Katedry Maszyn Hutniczych Wydziału Hutniczego AG (1945–1947)
Wydział	Wydział Hutniczy

Prof. mgr inż. Adam Jan Stupnicki (1898–1987)

Specjalność: hutnictwo, walcownictwo

Nota biograficzna

Urodził się 12 grudnia 1898 roku w Krakowie. Zmarł 9 sierpnia 1987 roku. Pochowany na cmentarzu parafialnym w Pyrach pod Warszawą.

W 1922 roku rozpoczął studia na Wydziale Hutniczym Akademii Górniczej w Krakowie. Dyplom inżyniera metalurga uzyskał w 1929 roku.

Pracę zawodową rozpoczął już podczas studiów na stanowisku inżyniera ruchu odlewni żeliwa w sosnowieckiej Hucie "Katarzyna" (1927 - 1928), następnie Huty „Florian” w Świętochłowicach — inż. asystent stalowni 1929 - 1932 — zast. kierownika walcowni bruzdowej 1932 - 1935; Huty „Piłsudski” w Chorzowie — kierownik walcowni bruzdowych i walcowni obręczy kolejowych i kuźni 1935 - 938, p.o. dyrektora 1938 - 1939, fabryki maszyn rolniczych w Ostrówku k/Warszawy — kierownik odlewni 1940 -1944; Huty „Kościuszko” w Chorzowie — dyrektor 1945 - 1946; Ministerstwa Przemysłu i Handlu w Warszawie 1946 - 1951.

Pierwszy po drugiej wojnie światowej p.o. kierownika Katedry Maszyn Hutniczych 1945–1947 na Wydziale Hutniczym Akademii Górniczej. Odtworzył przedwojenny potencjał dydaktyczny katedry, umożliwiający prowadzenie przedmiotu z zakresu maszyn hutniczych na Wydziale Hutniczym i następnie po utworzeniu Wydziału Elektromechanicznego AG w 1946 roku specjalności pn. „Mechanizacja hutnictwa”. Wykładowca na Wydziale Hutniczym AG w latach 1945 - 1948. W Ministerstwie Przemysłu Ciężkiego w Warszawie — inspektor i radca 1946 - 1951; Ministerstwa Przemysłu Ciężkiego — inspektor i doradca ministra 1951. W latach 1951 - 1953 przebywał w więzieniu, zrehabilitowany w 1956 roku. Pracownik Państwowego Wydawnictwa Szkolenia Zawodowego w Warszawie — redaktor 1953 - 1956; Ministerstwa Przemysłu Ciężkiego Departament Techniki Hutniczej — kierownik zespołu metalurgii żelaza 1956 - 1966; Huty „Warszawa” w Warszawie — doradca do spraw technicznych 1966.

Od 1966 na emeryturze.

==== Odznaczenia i nagrody ====

Krzyż Kawalerski OOP, Odznaka Honorowa "Zasłużony pracownik państwowy", Odznaka Honorowa AGH "Za zasługi położone dla rozwoju uczelni", Medal Honorowy XXV-lecia Wydziału Maszyn Górniczych i Hutniczych AGH i Członek Honorowy

Bibliografia

Źródło:

• Księga wychowanków i wychowawców Akademii Górniczej w Krakowie (1919–1949). Kraków 1979. S. 177
• Automatyka : półrocznik AGH 2001 T. 5 z. 1/2. s. 153–167, portr.
• Z dziejów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie w latach 1919–1967. Kraków 1970. S. 433
• Słownik biograficzny techników polskich T. 22. Warszawa 2011. S. 152–154
• Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. [T.] 2. Pion hutniczy / [kom. red. Aleksander Długosz et al. ; aut. kroniki i red. spisu absolwentów: Julian Sulima-Samujłło ; zebranie materiałów do spisu absolwentów: Ferdynand Szwagrzyk]. Kraków: AGH,1979. - s. 106