Adam Jan Bielański: Różnice pomiędzy wersjami

Adam Jan Bielański
Nazwisko	Bielański
Imię / imiona	Adam
Tytuły / stanowiska	Prof. zw. dr
Data urodzenia	1912
Miejsce urodzenia	Kraków ;
Dyscyplina/specjalności	chemia
Pełnione funkcje	Prorektor AGH 1951–1955
Wydział	Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki
Rok przyznania doktoratu h.c. AGH	1983
Powód przyznania doktoratu h.c. AGH	za wybitne osiągnięcia naukowe w dziedzinie katalizy heterogenicznej i fizykochemii ciała stałego, jak również za zasługi w powojennej odbudowie Uczelni oraz zainicjowanie powstania krakowskiej szkoły katalizy
Odznaczenia i nagrody	Krzyż Komandorski z Gwiazdą, Krzyż Oficerski OOP, Krzyż Kawalerski OOP

Wersja z 10:19, 16 wrz 2016

Prof. zw. dr Adam Jan Bielański (1912–)

Dyscyplina/specjalności: chemia

Urodził się 14 grudnia 1912 roku w Krakowie.

Studiował na Uniwersytecie Jagiellońskim i w Imperial College of Science and Technology (Londyn). Doktorat (1945), prof. nadzw. (1954), prof. zw. (1962).

Początkowo pracował jako asystent w Katedrze Chemii Fizycznej i Elektrochemii Akademii Górniczej, potem był pracownikiem naukowo-dydaktycznym (1945–1964). Organizator Wydziału Mineralnego AGH 1950–1951, prorektor AGH 1951–1955.

Od 1964 roku profesor UJ, kierownik Katedry Chemii Nieorganicznej, następnie Dyrektor Instytutu Chemii Nieorganicznej. Od 1983 roku emerytowany profesor.

Autor ok. 150 prac z dziedziny katalizy heterogenicznej oraz fizykochemii ciała stałego, opublikowanych w czasopismach krajowych i zagranicznych. Książki: Chemia ogólna i nieorganiczna, Podstawy chemii nieorganicznej, Oxygen in Catalysis.

Członek PAN (przew. Oddziału PAN w Krakowie); członek korespondent (1965), członek rzeczywisty PAN (1973), członek czynny PAU (1989). Przewodniczący Rady Naukowej Instytutu Chemii Fizycznej PAN w latach 1967–1981.

Doktor honoris causa AGH (1983).

Odznaczenia i nagrody

Krzyż Komandorski z Gwiazdą, Krzyż Oficerski i Kawalerski OOP, Medal Jędrzeja Śniadeckiego Polskiego Towarzystwa Chemicznego, Medal Jana Harabaszewskiego Pol. Tow. Chem., Medal „Merentibus” UJ, Medal Uniwersytetu w Liege (Belgia), Medal Honorowy za Zasługi dla Województwa Małopolskiego — srebrny

Bibliografia

Kto jest kim w Polsce. Informator biograficzny. Ed. 3. Warszzwa 1993. S. 50
Wykaz osób, które otrzymały Doktoraty Honoris Causa Akademii Górniczo-Hutniczej. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1994, nr 5, s. 18
Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. Gliwice cop. 2005. S. 25
Dziennik Polski 2013 nr 117 (21 V 2013). s. A05

@@ Linia 8: / Linia 8: @@
 |birth_place=Kraków
 |fields=chemia
-|function=Prorektor AGH w latach 1951–1955
+|function=Prorektor AGH 1951–1955
 |faculty=Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki
-|awards=Krzyż Komandorski z Gwiazdą, Krzyż Oficerski i Kawalerski OOP, Medal Jędrzeja Śniadeckiego Polskiego Towarzystwa Chemicznego, Medal Jana Harabaszewskiego Pol. Tow. Chem., Medal „Merentibus” UJ, Medal Uniwersytetu w Liege (Belgia), Medal Honorowy za Zasługi dla Województwa Małopolskiego — srebrny
+|awards=Krzyż Komandorski z Gwiazdą, Krzyż Oficerski OOP, Krzyż Kawalerski OOP
 |dhc_year=1983
 |dhc_reason=za wybitne osiągnięcia naukowe w dziedzinie katalizy heterogenicznej i fizykochemii ciała stałego, jak również za zasługi w powojennej odbudowie Uczelni oraz zainicjowanie powstania krakowskiej szkoły katalizy
@@ Linia 52: / Linia 52: @@
 Dyscyplina/specjalności: chemia
-Urodził się 14 grudnia 1912 roku w Krakowie. Studiował na Uniwersytecie Jagiellońskim i w Imperial College of Science and Technology (Londyn). Doktorat (1945), prof. nadzw. (1954), prof. zw. (1962).
+Urodził się 14 grudnia 1912 roku w Krakowie.
-Początkowo pracował jako asystent w Katedrze Chemii Fizycznej i Elektrochemii Akademii Górniczej, potem był pracownikiem naukowo-dydaktycznym (1945–64). Organizator Wydziału Mineralnego AGH 1950–1951, prorektor AGH 1951–1955. Od 1964 r. profesor UJ, kierownik Katedry Chemii Nieorganicznej, następnie Dyrektor Instytutu Chemii Nieorganicznej. Od 1983 r. emerytowany profesor.
+Studiował na Uniwersytecie Jagiellońskim i w Imperial College of Science and Technology (Londyn). Doktorat (1945), prof. nadzw. (1954), prof. zw. (1962).
-Członek PAN (przew. Oddziału PAN w Krakowie); członek korespondent (1965), członek rzeczywisty PAN (1973), członek czynny PAU (1989). Przewodniczący Rady Naukowej Instytutu Chemii Fizycznej PAN w latach 1967–81.
+Początkowo pracował jako asystent w Katedrze Chemii Fizycznej i Elektrochemii Akademii Górniczej, potem był pracownikiem naukowo-dydaktycznym (1945–1964). Organizator Wydziału Mineralnego AGH 1950–1951, prorektor AGH 1951–1955.
-Doktor honoris causa AGH (1983 r.)
+Od 1964 roku profesor UJ, kierownik Katedry Chemii Nieorganicznej, następnie Dyrektor Instytutu Chemii Nieorganicznej. Od 1983 roku emerytowany profesor.
 Autor ok. 150 prac z dziedziny katalizy heterogenicznej oraz fizykochemii ciała stałego, opublikowanych w czasopismach krajowych i zagranicznych. Książki: Chemia ogólna i nieorganiczna, Podstawy chemii nieorganicznej, Oxygen in Catalysis.
+Członek PAN (przew. Oddziału PAN w Krakowie); członek korespondent (1965), członek rzeczywisty PAN (1973), członek czynny PAU (1989). Przewodniczący Rady Naukowej Instytutu Chemii Fizycznej PAN w latach 1967–1981.
+Doktor honoris causa AGH (1983).
+==== Odznaczenia i nagrody ====
+Krzyż Komandorski z Gwiazdą, Krzyż Oficerski i Kawalerski OOP, Medal Jędrzeja Śniadeckiego Polskiego Towarzystwa Chemicznego, Medal Jana Harabaszewskiego Pol. Tow. Chem., Medal „Merentibus” UJ, Medal Uniwersytetu w Liege (Belgia), Medal Honorowy za Zasługi dla Województwa Małopolskiego — srebrny
 == Bibliografia ==