Adam Franciszek Czeżowski: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
(Nie pokazano 19 wersji utworzonych przez 5 użytkowników)
Linia 7: Linia 7:
|birth_place=Gorlice
|birth_place=Gorlice
|death_date=5 sierpnia 1957
|death_date=5 sierpnia 1957
|death_place=Krościenek
|death_place=Krościenko
|fields=eksploatacja złóż surowców skalnych
|fields=eksploatacja złóż surowców skalnych
|function=Kierownik Zakładu Odkrywkowej Eksploatacji Złóż
|function=Kierownik Zakładu Odkrywkowej Eksploatacji Złóż Wydziału Górniczego AGH
|faculty=Wydział Górniczy
|faculty=Wydział Górniczy
|name=Adam Franciszek Czeżowski
|name=Adam Franciszek Czeżowski
|honorific-suffix=
|native_name=
|native_name_lang=
|image_size=14685
|image_size=14685
|alt=
|caption=
|resting_place=
|resting_place_coordinates=
|other_names=
|residence=
|citizenship=
|nationality=
|workplaces=
|alma_mater=
|thesis_title=
|thesis_url=
|thesis_year=
|doctoral_advisor=
|academic_advisors=
|doctoral_students=
|notable_students=
|known_for=
|varia=
|author_abbrev_bot=
|author_abbrev_zoo=
|influences=
|influenced=
|signature=
|signature_alt=
|website=
|footnotes=
|spouse=
|children=
}}
}}
Doc. inż. '''Adam Franciszek Czeżowski''' (1892–1957)
Doc. inż. '''Adam Franciszek Czeżowski''' (1892–1957)
Specjalność: eksploatacja złóż surowców skalnych


== Życiorys ==
Dyscyplina/specjalności: eksploatacja złóż surowców skalnych
Urodził się 22 stycznia 1892 w Gorlicach. Zmarł 5 sierpnia 1957 w Krościenku.


Ukończył Wydział Budowy Dróg i Mostów Politechniki Lwowskiej w 1914 r. z tytułem inżyniera. Od stycznia do lipca 1914 r. był asystentem Katedry Budowy Mostów Politechniki Lwowskiej. Na froncie rosyjskim w 1915 r. dostał się do niewoli i pracował przy budowie Kolei Siedmiorzeckiej, kolei w Taszkiencie, brał udział w ekspedycji naukowej do Tiań-Szanu w celu dokonania pomiaru linii wiecznych śniegów. W 1920 r. wyjechał do Iraku gdzie był zatrudniony do 1923 r. jako inżynier w dyrekcji kolejowej w Bagdadzie. Po powrocie do Polski pracował w Polskim Towarzystwie Budowlanym, był współwłaścicielem przedsiębiorstwa budowlanego, właścicielem kamieniołomu sjenitu w Zdziłowie.
== Nota biograficzna ==
Urodził się 22 stycznia 1892 w Gorlicach. Zmarł 5 sierpnia 1957 w Krościenku.


W lutym 1951 r. rada [[Wydział Mineralny|Wydziału Mineralnego]] AGH uchwaliła powołanie go na stanowisko kontraktowego profesora nadzwyczajnego. Z powodu trudności z nominacją w czerwcu 1951 r. został adiunktem w Katedrze Eksploatacji Złóż Skalnych na [[Wydział Ceramiczny|Wydziale Ceramicznym]], gdzie prowadził wykłady z transportu kopalnianego, obróbki kamienia i zasad budowy dróg i mostów. W 1954 r. otrzymał nominację na zastępcę profesora i objął stanowisko kierownika Zakładu Odkrywkowej Eksploatacji Złóż w Katedrze Eksploatacji Złóż na [[Wydział Górniczy|Wydziale Górniczym]]. W 1956 r. dostał nominację na docenta. Należał do grupy pracowników AG, która zorganizowała i uruchomiła Zakład Odkrywkowej Eksploatacji Złóż.
Ukończył Wydział Budowy Dróg i Mostów Politechniki Lwowskiej w 1914 roku z tytułem inżyniera. Od stycznia do lipca 1914 roku był asystentem Katedry Budowy Mostów Politechniki Lwowskiej. Na froncie rosyjskim w 1915 roku dostał się do niewoli i pracował przy budowie Kolei Siedmiorzeckiej, kolei w Taszkiencie, brał udział w ekspedycji naukowej do Tiań-Szanu w celu dokonania pomiaru linii wiecznych śniegów. W 1920 roku wyjechał do Iraku gdzie był zatrudniony do 1923 roku jako inżynier w dyrekcji kolejowej w Bagdadzie. Po powrocie do Polski pracował w Polskim Towarzystwie Budowlanym, był współwłaścicielem przedsiębiorstwa budowlanego, właścicielem kamieniołomu sjenitu w Zdziłowie.


Wybitny fachowiec w zakresie przemysłu kamiennego, głównym jego dziełem był trzytomowy podręcznik „Kamieniołomy”, do 1956 r. jedyna książka z dziedziny górnictwa odkrywkowego w języku polskim. Napisał również trzy skrypty uczelniane i cały szereg artykułów w czasopismach technicznych.
W lutym 1951 roku rada [[Wydział Mineralny|Wydziału Mineralnego]] AGH uchwaliła powołanie go na stanowisko kontraktowego profesora nadzwyczajnego. Z powodu trudności z nominacją w czerwcu 1951 roku został adiunktem w Katedrze Eksploatacji Złóż Skalnych na [[Wydział Ceramiczny|Wydziale Ceramicznym]], gdzie prowadził wykłady z transportu kopalnianego, obróbki kamienia i zasad budowy dróg i mostów. W 1954 roku otrzymał nominację na zastępcę profesora i objął stanowisko kierownika Zakładu Odkrywkowej Eksploatacji Złóż w Katedrze Eksploatacji Złóż na [[Wydział Górniczy|Wydziale Górniczym]]. W 1956 roku dostał nominację na docenta. Należał do grupy pracowników AGH, która zorganizowała i uruchomiła Zakład Odkrywkowej Eksploatacji Złóż.


Źródło:
Wybitny fachowiec w zakresie przemysłu kamiennego, głównym jego dziełem był trzytomowy podręcznik „Kamieniołomy”, do 1956 roku jedyna książka z dziedziny górnictwa odkrywkowego w języku polskim. Napisał również trzy skrypty uczelniane i cały szereg artykułów w czasopismach technicznych.
* Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919–1964). s. 60–62
 
* Akademia Górniczo-Hutnicza w Krakowie. Skład osobowy i spis wykładów na rok akademicki 1951/52. Kraków, 1952. s. 68
== Źródła do biogramu ==
* Akademia Górniczo-Hutnicza w Krakowie. Skład osobowy i spis wykładów na rok akademicki 1953/54. Kraków, 1954. s.  
====Książki====
* Słownik biograficzny techników polskich. Z. 1. Red. T. Skarzyński. Warszawa 1989, s. 32-33
* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 61, [foto]
* Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919-1964). Red. M. Odlanicki-Poczobutt. Kraków 1965, s. 60-62, [foto] ( Zeszyty Naukowe. Akademia Górniczo-Hutnicza w Krakowie ; nr 41, z. spec. 4)
 
====Artykuły====
* ''Materiały Budowlane'' 1957, nr 10, s. 317, [foto]
* ''Naokoło Świata'' 1925, nr 10
* ''Naokoło Świata'' 1925, nr 16
* ''Rocznik Orientalistyczny'' 1937, T. XIII
* ''Wektor'' 1957, nr 10, s. 7 [nekr.]




{{DEFAULTSORT:Czeżowski, Adam Franciszek}}
{{DEFAULTSORT:Czeżowski, Adam Franciszek}}
[[Category:Uczeni]]
[[Category:Biogramy]]

Wersja z 14:19, 17 sty 2018

Adam Franciszek Czeżowski
Adam Czezowski.jpg
Nazwisko Czeżowski
Imię / imiona Adam Franciszek
Tytuły / stanowiska Doc. inż.
Data urodzenia 22 stycznia 1892
Miejsce urodzenia Gorlice
Data śmierci 5 sierpnia 1957
Miejsce śmierci Krościenko
Dyscyplina/specjalności eksploatacja złóż surowców skalnych
Pełnione funkcje Kierownik Zakładu Odkrywkowej Eksploatacji Złóż Wydziału Górniczego AGH
Wydział Wydział Górniczy



Doc. inż. Adam Franciszek Czeżowski (1892–1957)

Dyscyplina/specjalności: eksploatacja złóż surowców skalnych

Nota biograficzna

Urodził się 22 stycznia 1892 w Gorlicach. Zmarł 5 sierpnia 1957 w Krościenku.

Ukończył Wydział Budowy Dróg i Mostów Politechniki Lwowskiej w 1914 roku z tytułem inżyniera. Od stycznia do lipca 1914 roku był asystentem Katedry Budowy Mostów Politechniki Lwowskiej. Na froncie rosyjskim w 1915 roku dostał się do niewoli i pracował przy budowie Kolei Siedmiorzeckiej, kolei w Taszkiencie, brał udział w ekspedycji naukowej do Tiań-Szanu w celu dokonania pomiaru linii wiecznych śniegów. W 1920 roku wyjechał do Iraku gdzie był zatrudniony do 1923 roku jako inżynier w dyrekcji kolejowej w Bagdadzie. Po powrocie do Polski pracował w Polskim Towarzystwie Budowlanym, był współwłaścicielem przedsiębiorstwa budowlanego, właścicielem kamieniołomu sjenitu w Zdziłowie.

W lutym 1951 roku rada Wydziału Mineralnego AGH uchwaliła powołanie go na stanowisko kontraktowego profesora nadzwyczajnego. Z powodu trudności z nominacją w czerwcu 1951 roku został adiunktem w Katedrze Eksploatacji Złóż Skalnych na Wydziale Ceramicznym, gdzie prowadził wykłady z transportu kopalnianego, obróbki kamienia i zasad budowy dróg i mostów. W 1954 roku otrzymał nominację na zastępcę profesora i objął stanowisko kierownika Zakładu Odkrywkowej Eksploatacji Złóż w Katedrze Eksploatacji Złóż na Wydziale Górniczym. W 1956 roku dostał nominację na docenta. Należał do grupy pracowników AGH, która zorganizowała i uruchomiła Zakład Odkrywkowej Eksploatacji Złóż.

Wybitny fachowiec w zakresie przemysłu kamiennego, głównym jego dziełem był trzytomowy podręcznik „Kamieniołomy”, do 1956 roku jedyna książka z dziedziny górnictwa odkrywkowego w języku polskim. Napisał również trzy skrypty uczelniane i cały szereg artykułów w czasopismach technicznych.

Źródła do biogramu

Książki

  • Słownik biograficzny techników polskich. Z. 1. Red. T. Skarzyński. Warszawa 1989, s. 32-33
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 61, [foto]
  • Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919-1964). Red. M. Odlanicki-Poczobutt. Kraków 1965, s. 60-62, [foto] ( Zeszyty Naukowe. Akademia Górniczo-Hutnicza w Krakowie ; nr 41, z. spec. 4)

Artykuły

  • Materiały Budowlane 1957, nr 10, s. 317, [foto]
  • Naokoło Świata 1925, nr 10
  • Naokoło Świata 1925, nr 16
  • Rocznik Orientalistyczny 1937, T. XIII
  • Wektor 1957, nr 10, s. 7 [nekr.]
Źródło: „http://historia.agh.edu.pl/mediawiki/index.php?title=Adam_Franciszek_Czeżowski&oldid=36909”