Tomasz Ziemowit Gomoliszewski
| Tomasz Ziemowit Gomoliszewski | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nazwisko | Gomoliszewski | ||||||||
| Imię / imiona | Tomasz Ziemowit | ||||||||
| Tytuły / stanowiska | Prof. dr inż. | ||||||||
| Data urodzenia | 27 grudnia 1910 | ||||||||
| Miejsce urodzenia | Zagórze | ||||||||
| Data śmierci | 21 czerwca 1988 | ||||||||
| Miejsce śmierci | Kraków | ||||||||
| Dyscyplina/specjalności | geodezja, optyka geometryczna, instrumentoznawstwo geodezyjne | ||||||||
| Pełnione funkcje | Prodziekan ds. dydaktyki Wydziału Geodezji Górniczej AGH (1966–1969) | ||||||||
| Wydział | Wydział Geodezji Górniczej
| ||||||||
| Odznaczenia i nagrody | Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski | ||||||||
| |||||||||
Prof. dr inż. Tomasz Ziemowit Gomoliszewski (1910–1988)
Dyscyplina/specjalności: geodezja, instrumentoznawstwo geodezyjne, optyka geometryczna
Nota biograficzna
Urodził się 27 grudnia 1910 roku we wsi Zagórze koło Częstochowy. Zmarł w Krakowie 21 czerwca 1988 roku. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.
W 1931 roku ukończył Gimnazjum Przyrodniczo-Matematyczne im. S. Staszica w Sosnowcu. Następnie odbył roczną służbę wojskową w Szkole Podchorążych Rezerwy Piechoty w Zambrowie.
W 1932 roku rozpoczął studia na Wydziale Geodezyjnym Politechniki Warszawskiej, które ukończył w 1938 roku. Będąc jeszcze studentem, rozpoczął w 1936 roku pracę zawodową w biurze geodezyjnym swego brata Jerzego Gomoliszewskiego. Specjalizował się w tym czasie przede wszystkim w dziedzinie geodezyjnego urządzania terenów rolniczych. W 1939 roku brał udział w kampanii wrześniowej w stopniu podporucznika. W końcu 1940 roku powrócił do pracy zawodowej. Został wówczas zatrudniony w Wojewódzkim Urzędzie Ziemskim w Krakowie na terenie powiatu nowosądeckiego, gdzie zajmował się scalaniem gruntów. Prace to kontynuował do końca lutego 1947 roku.
Od 1 marca 1947 roku pracował, jako starszy asystent w Zakładzie Geodezji Wydziału Geologiczno-Mierniczego Akademii Górniczej.
W 1950 roku awansował na adiunkta, a w 1954 roku otrzymał nominację na zastępcę profesora.
W 1961 roku na podstawie pracy "Trygonometryczna metoda pomiaru szczegółów leżących na pionowej płaszczyźnie", napisanej pod kierunkiem profesora Zygmunta Kowalczyka na Wydziale Geodezji Górniczej, uzyskał stopień doktora.
W 1965 roku otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego.
Po reorganizacji Wydziału Geologiczno-Mierniczego pracował w Katedrze Geodezji Górniczej.
Był organizatorem i w latach 1961-1975 kierownikiem Zakładu Instrumentoznawstwa Geodezyjnego. W zakładzie tym prowadzone były badania i justowania nowoczesnych przyrządów geodezyjnych dla zespołów naukowo-dydaktycznych oraz dla potrzeb przemysłu i przedsiębiorstw geodezyjnych. W tym samym okresie.
W latach 1966-1969 był prodziekanem do spraw dydaktyki na Wydziale Geodezji Górniczej AGH.
Dzięki jego staraniom został zbudowany komparator precyzyjny dla badań przymiarów długości, wykorzystywany zarówno w pracach naukowych i dydaktycznych, jak i dla potrzeb przedsiębiorstw geodezyjnych.
W latach 1962-1966 kierował Studium Zaocznym Wydziału i wprowadził wówczas indywidualne harmonogramy zajęć dydaktycznych dostosowane do warunków życia i pracy zawodowej poszczególnych studentów, co okazało się korzystne dla usprawnienia studiów.
W pracach dyplomowych wprowadzał studentów do rozwiązywania aktualnych tematów postępu naukowego i technicznego. Ponadto z innych organizacyjnych funkcji na Wydziale należy wymienić wieloletnie - 195-1965 - pełnienie obowiązków opiekuna Koła Naukowego Studentów Geodetów i w latach 1960-1962 pełnomocnictwo dziekana ds. dydaktyki. Z kolei w latach 1967-1981 był członkiem Zespołu Programowego Studiów Zaocznych Resortu Szkolnictwa Wyższego. Szczególnie mocno trzeba podkreślić, że osiągnął on interesujące wyniki w dziedzinie optymalizacji metod i technik prac geodezyjnych - głównie na podstawie studiów i badań prowadzonych przy wykorzystywaniu doświadczeń inżynierskich.
Autor kilkudziesięciu publikacji.
Był promotorem kilku przewodów doktorskich.
Był członkiem Komitetu Geodezji PAN, współpracował z Zespołem Historii Geodezji przy Instytucie Historii Nauki, Oświaty i Techniki PAN, z resortowym Instytutem Geodezji i Kartografii oraz ze Stowarzyszeniem Geodetów Polskich.
Jego bratem był profesor Jerzy Gomoliszewski, również pracownik AGH.
Odznaczenia i nagrody
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Złota Odznaka "Za Zasługi w Dziedzinie Geodezji i Kartografii", Złota Odznaka "Za Zasługi dla Ziemi Krakowskiej", Złotą Honorową "Odznakę Związku Pszczelarskiego", indywidualna Nagroda pierwszego stopnia Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki, wielokrotnie Nagroda Rektora AGH
Źródła do biogramu
Książki
- Księga tytułów i stopni naukowych : uzyskanych na Wydziale Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska w latach 1951-2001. [AGH]. Red. J. Bernasik. Kraków 2001, s. 16, [foto]
- Non omnis moriar… : groby profesorów AGH Cmentarz Rakowicki. Z. 5 - 2022. Oprac. H. Sieński. Kraków 2022, s. 61-64, [foto]
- Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 101, [foto]
- Z dziejów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie w latach 1919-1967. Oprac. J. Sulima-Samujłło oraz zespół aut. Kraków 1970, s. 622 (Wydawnictwa Jubileuszowe 1919-1969)
Artykuły
- Nowak K.: Profesor Tomasz Gomoliszewski - charakterystyka dorobku naukowego oraz działalności dydaktyczno-wychowawczej, społecznej i organizacyjnej. Zeszyty Naukowe. AGH ; nr 860. [Seria] Geodezja 1982, s. 7-15
- Odlanicki-Poczobutt M.: Profesor Tomasz Gomoliszewski : (1910-1988). Geodezja i Kartografia 1990, t. 39, z. 1-2, s. 9-12, [foto]
- Odlanicki-Poczobutt M.: Profesor Tomasz Gomoliszewski (1910-1989). Geodezja i Kartografia 1990, T. 39, z. 1-2, s. 3-7, [nekr.]