Jan Wacław Czerwiński

Jan Wacław Czerwiński
Nazwisko	Czerwiński
Imię / imiona	Jan Wacław
Tytuły / stanowiska	Wykładowca inż.
Data urodzenia	22 listopada 1865
Miejsce urodzenia	Winniki
Data śmierci	28 lipca 1947
Miejsce śmierci	Kraków
Dyscyplina/specjalności	komunikacja wodna, hydraulika
Wydział	Wydział Hutniczy ;
Odznaczenia i nagrody	Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi

Wykładowca inż. Jan Wacław Czerwiński (1865–1947)

Dyscyplina/specjalności: komunikacja wodna, hydraulika

Nota biograficzna

Urodził się 22 listopada 1865 roku w Winnikach k. Lwowa. Zmarł 28 lipca 1947 roku w Krakowie. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim.

Studiował na Wydziale Inżynierii Politechniki Wiedeńskiej, dyplom otrzymał w 1889 roku. Przez dwa lata był asystentem na Politechnice Lwowskiej. Później pracował przy projektowaniu i trasowaniu nowych linii kolejowych w Małopolsce, drogi wodnej Dunaj-Odra, projektowaniu kanału Odra-Wisła-Dniestr. W 1905 roku został naczelnikiem w Krakowie ekspozytury wiedeńskiej Dyrekcji Budowy Dróg Wodnych.

13 października 1917 roku poślubił Helenę Bobkowską, doktora medycyny. Na skutek odmrożenia w 1918 roku i późniejszej komplikacji amputowano mu prawą nogę. Od 1919 roku był prezesem Generalnej Dyrekcji Sztucznych Dróg Wodnych w Ministerstwie Robót Publicznych. Od 1926 roku dyrektor Okręgowej Dyrekcji Sztucznych Dróg Wodnych i Regulacji Rzek Żeglownych w Krakowie, później został mianowany naczelnikiem Wydziału Dróg Wodnych. We wrześniu 1933 roku przeszedł na emeryturę.

We wrześniu 1931 roku został powołany na wykładowcę hydrauliki w Akademii Górniczej na Wydziale Górniczym i Wydziale Hutniczym. Po wojnie w 1945 roku podjął ponownie wykłady z hydrauliki na Wydziale Hutniczym AG, gdzie wykładał aż do śmierci w 1947 roku.

Uprawiał turystykę, narciarstwo, łyżwiarstwo. W latach 1905-1932 był czynnym członkiem zarządu Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego. W 1913 roku został III-cim wiceprezesem, w 1919 roku II-im wiceprezesem, w 1921 roku I-szym wiceprezesem, a w latach 1922-32 obejmował funkcję prezesa. W 1929 roku za zasługi dla turystyki otrzymał tytuł honorowego członka PTT, a w 1930 roku tytuł honorowego członka Sekcji Taternickiej AZS w Krakowie.

Odznaczenia i nagrody

Krzyż Franciszka Józefa, Order Korony Żelaznej, Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi, Komandoria z Gwiazdą Czechosłowackiego Orderu Lwa, Komandoria z Gwiazdą Korony Rumuńskiej.

Źródła do biogramu

Książki

Non omnis moriar… : groby profesorów AGH Cmentarz Rakowicki. Z. 2019. Oprac. H. Sieński. Kraków 2019, s. 52-53, [foto]
Słownik biograficzny techników polskich. Z. 3. Red. T. Skarzyński. Warszawa 1993, s. 79
Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919-1964). Red. M. Odlanicki-Poczobutt. Kraków 1965, s. 57-60, [foto] (Zeszyty Naukowe. Akademia Górniczo-Hutnicza w Krakowie ; nr 41, z. spec. 4)