Henryk Zdzisław Kaiser

Z Historia AGH
Henryk Zdzisław Kaiser
Nazwisko Kaiser
Imię / imiona Henryk Zdzisław
Tytuły / stanowiska Dr inż.
Data urodzenia 24 września 1919
Miejsce urodzenia Środa
Data śmierci 5 maja 1998
Dyscyplina/specjalności budowa i eksploatacja maszyn, silniki spalinowe, maszyny i urządzenia energetyczne, pompy, sprężarki, wentylatory, wymiana ciepła, wykorzystanie energii promieniowania słonecznego do celów grzewczych
Wydział Wydział Inżynierii Mechanicznej i Robotyki


Odznaczenia i nagrody Srebrny Krzyż Zasługi, Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski

Dr inż. Henryk Zdzisław Kaiser (1919-1998)

Dyscyplina/specjalności: budowa i eksploatacja maszyn, silniki spalinowe, maszyny i urządzenia energetyczne, pompy, sprężarki, wentylatory, wymiana ciepła, wykorzystanie energii promieniowania słonecznego do celów grzewczych

Nota biograficzna

Urodził się 24 września 1919 roku w Środzie. Zmarł 5 maja 1998 roku. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.

W 1946 roku ukończył Wydział Komunikacji Wydziałów Politechnicznych Akademii Górniczej.

Od 1953 roku był kierownikiem Rozruchu Huty im. Lenina w Nowej Hucie.

W 1961 roku na podstawie pracy "Kinematyka i dynamika specjalnych układów silnika spalinowego z pierścieniowym cylindrem", której promotorem był profesor Władysław Rubczyński i obronionej w Wydziale Mechanicznym Politechniki Krakowskiej, uzyskał stopień doktora.

W 1960 roku rozpoczął pracę starszego asystenta w Zakładzie Pomp, Sprężarek i Wentylatorów Katedry Termodynamiki i Urządzeń Energetycznych Wydziału Maszyn Górniczych i Hutniczych AGH.

Był pierwszym badaczem ogrzewania słonecznego w Polsce oraz twórcą i kierownikiem pierwszego w Polsce Laboratorium Słonecznego wybudowanego w AGH w 1975 roku. Pomieszczenia pomiarowe laboratorium usytuowane były na dachu hali maszyn budynku B-3. Miejsce to wybrano tak, by stanowiska odbiorcze skierowane na południe były napromieniowane od wschodu do zachodu Słońca. Zajmował się również opracowaniem, opatentowaniem i wdrożeniem nowej konstrukcji silnika spalinowego oraz opatentowaniem i wdrożeniem wysokosprawnych płaskich kolektorów słonecznych.

Autor ponad 60 publikacji i 10 patentów.

Był też wykładowcą Politechniki Krakowskiej.

Był rzeczoznawcą Polcargo.

Był uczestnikiem kampanii wrześniowej 1939 roku.

Członek Naczelnej Organizacji Technicznej. W latach 1952–1955 i 1962–1964 był prezesem Krakowskiego Klubu Szachistów.

Odznaczenia i nagrody

Srebrny Krzyż Zasługi, Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Odznaka Zasłużony Budowniczy Huty im. Lenina

Źródła do biogramu

Książki

  • Kaiser H.: Wykorzystanie energii słonecznej. Kraków 1995, s. 271-272
  • Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 3. Pion elektromechaniczny i Wydziały Politechniczne. Kraków 1979, s. 238
  • [Skład Osobowy AGH … 1960/1961]. Kraków 1960, s. 157
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 135

Inne

Źródło: „http://historia.agh.edu.pl/mediawiki/index.php?title=Henryk_Zdzisław_Kaiser&oldid=84036”