Władysław Piasecki

Z Historia AGH
Władysław Piasecki
Wladyslaw Piasecki.jpg
Nazwisko Piasecki
Imię / imiona Władysław
Tytuły / stanowiska Mgr
Data urodzenia 17 grudnia 1901
Miejsce urodzenia Lwów
Data śmierci 23 kwietnia 1978
Miejsce śmierci Kraków
Dyscyplina/specjalności bibliotekoznawstwo
Pełnione funkcje Dyrektor Biblioteki Głównej AGH (1949–1972)
Jednostka pozawydziałowa Biblioteka Główna


Odznaczenia i nagrody Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
FunkcjeGdzieoddo
KierownikBiblioteka Główna19491954
DyrektorBiblioteka Główna19541972


Mgr Władysław Piasecki (1901–1978)

Dyscyplina/specjalności: bibliotekoznawstwo

Nota biograficzna

Urodził 17 grudnia 1901 roku we Lwowie, zmarł 23 kwietnia 1978 roku w Krakowie, pochowany na cmentarzu Batowickim w Krakowie.

W latach 1922–1927 studiował polonistykę na Uniwersytecie Lwowskim i Uniwersytecie Poznańskim. Pracę jako bibliotekarz i bibliograf rozpoczął w 1926 roku w Bibliotece Fundacji Wiktora Baworowskiego we Lwowie, a następnie w latach 1927–1928 jako stypendysta Biblioteki Zakładu Narodowego im. Ossolińskich. W tym okresie brał udział w opracowaniu bibliografii druków lwowskich od XVI do XVIII wieku, wydanej z okazji I Zjazdu Bibliotekarzy i III Zjazdu Bibliofilów Polskich. W latach 1928–1929, podczas odbywania służby wojskowej, ukończył IX Kurs Baonu Podchorążych Rezerwy Piechoty w Śremie. Po odbyciu służby wojskowej w 1929 roku podjął pracę nad „Katalogiem Bibliotek Zakładowych Uniwersytetu Poznańskiego” pod kierunkiem Adama Łysakowskiego. Następnie przeprowadził się do Warszawy, pracując kolejno w trzech wydawnictwach: Mazowieckiej Spółdzielni Wydawniczej, Spółce Wydawniczej „Zgoda” i Spółdzielni Wydawniczej „Zjednoczenie”. Po przerwie w studiach, w 1939 roku uzyskał magisterium w Poznaniu. We wrześniu 1939 roku miał rozpocząć pracę w Bibliotece Narodowej, co uniemożliwił wybuch wojny. Piasecki wraz rodziną okres wojny spędził w Warszawie. W 1940 roku pracował w wypożyczalni książek Heleny Więckowskiej, a następnie był kierownikiem Schroniska Polskiego Komitetu Opiekuńczego Miasta Warszawy dla wysiedlonych i uchodźców. Po powstaniu warszawskim w 1944 roku i po półrocznej tułaczce, przybył do Krakowa w 1945 roku i pozostał tutaj do końca życia.

1 kwietnia 1945 roku rozpoczął pracę w Bibliotece Jagiellońskiej, rok później objął kierownictwo Biblioteki Studium Spółdzielczego UJ. W 1949 roku został powołany na stanowisko kierownika Biblioteki Głównej AGH, a od 1954 roku jako jej dyrektor. Członek Komisji ds. Bibliotek Rady Głównej Szkolnictwa Wyższego (1957-1962). Był najdłużej „panującym” dyrektorem (1949–1972). Jego najważniejszą publikacją jest monografia "Biblioteka. Wprowadzenie do zagadnień budownictwa" wydana w 1962 roku. Ogłosił ponad 40 prac z zakresu bibliotekarstwa, głównie z dziedziny budownictwa bibliotecznego oraz spraw zawodu bibliotekarza naukowego i bibliotekoznawstwa jako dyscypliny badawczej. Prowadził wykłady na Uniwersytecie Wrocławskim. Jeden z organizatorów polskiego bibliotekarstwa naukowego. Zapisał się w pamięci starszej generacji uczonych Akademii oraz pracowników biblioteki i w środowisku bibliotekarskim. Niezaprzeczalny jest jego ogromny wkład w pracy w wychowanie wielu pokoleń bibliotekarzy, walkę o prestiż tego zawodu, jego miejsce w społeczeństwie i nauce, uznanie bibliotekarstwa za naukę i dyscyplinę uniwersytecką. Był „twórcą i realizatorem idei umocnienia Akademii jako szkoły wyższej i ośrodka naukowego, oddziaływujacego na szersze kręgi czytelników”.

Jego starania razem z Prof. A. Bolewskim, uwieńczone zostały sukcesem wybudowania w latach 1963-1966 gmachu BG "w sercu Akademii”.

Zasługi wieloletniego dyrektora biblioteki Władysława Piaseckiego zostały uhonorowane. Senat AGH na posiedzeniu w dniu 7 stycznia 1985 roku podjął uchwałę o nadaniu budynkowi Biblioteki Głównej Jego imienia. 28 maja 1987 roku odsłonięto tablicę upamiętniającą nadanie pawilonowi Biblioteki Głównej Jego imienia, którą umieszczono na półpiętrze głównej klatki schodowej.

Mottem Jego licznych wystąpień w Senacie były słowa, które powtarzał przy każdej niemal okazji – „Biblioteka jest sercem uczelni, jej integralną częścią”.

Odznaczenia i nagrody

Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, honorowa odznaka Stowarzyszenia Bibliotekarzy Polskich

Źródła do biogramu

Książki

  • Krawczyk J., Janczak B., Dudziak-Kowalska M.: Bibliotekarze w dziewięćdziesięcioleciu Akademii Górniczo-Hutniczej. Kraków 2009, s. 46, [53], 177-178, [foto]
  • Organizatorzy i inspiratorzy. Red. D. Ostaszewska, W. Żukowska ; Zespół Historyczno-Pamiętnikarski Okręgu Stołecznego Stowarzyszenia Bibliotekarzy Polskich. Warszawa 1997, s. 101-111
  • Słownik pracowników książki polskiej : suplement. Pod red. I. Treichel. Warszawa - Łódź 1986, s. 166-167

Artykuły

  • Baumgart J.: Władysław Piasecki (1901-1978). Roczniki Biblioteczne 1978, nr 3-4, s. 627-635, [foto]
  • Bolewski A.: Oby serce Akademii było zdrowe!. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1995, nr 23, s. 23-24
  • Czujowa M.: Bibliografia prac Władysława Piaseckiego z zakresu bibliotekoznawstwa i bibliografii (w układzie chronologicznym). Roczniki Biblioteczne 1978, nr 3-4, s. 635-637
  • Jarecka H.: Władysław Piasecki 1901-1978. Przegląd Biblioteczny 1979, nr 2, s. 273-276, [foto]
  • Pierwszy w Polsce gmach biblioteki uczelni Górniczo-Hutniczej. Hutnik 1966, nr 8, s. 348, [foto]
  • Sieński H.: Władysław Piasecki : tablice - pamięć wiecznie żywa - część 12. Biuletyn AGH 2014, nr 77, s. 25-27, [foto]
  • Tekieli B.: Wspomnienie o Dyrektorze Władysławie Piaseckim : Biblioteka sercem Uczelni. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1994, nr 6-7, s. 12-13

Inne