Stefan Kreutz

Z Historia AGH
Stefan Kreutz
Stefan Kreutz.jpg
Nazwisko Kreutz
Imię / imiona Stefan
Tytuły / stanowiska Prof. zw. dr
Data urodzenia 6 czerwca 1883
Miejsce urodzenia Lwów
Data śmierci 30 marca 1941
Miejsce śmierci Kraków
Dyscyplina/specjalności mineralogia, krystalografia, petrografia



Odznaczenia i nagrody Nagroda im. Lubomirskich AU (1918), Krzyż Komandorski OOP

Prof. zw. dr Stefan Kreutz (1883–1941)

Specjalność: mineralogia, krystalografia, petrografia

Życiorys

Urodził się 6 czerwca 1883 we Lwowie, zmarł 30 marca 1941 w Krakowie. W latach 1901-1902 studiował mineralogię i petrografię na Uniwersytecie Jagiellońskim. Od 1903 roku kontynuował studia w uniwersytecie w Wiedniu. Studia uzupełniające odbył w uniwersytetach w Monachium, Oxfordzie, Paryżu i we Fryburgu w Bryzgowii. Dr filozofii uniwersytetu w Wiedniu, profesor UJ. W roku akademickim 1919/20 profesor zwyczajny AG w Katedrze Mineralogii. Po roku pracy w AG wrócił na UJ i został kierownikiem Zakładu Mineralogicznego. W latach 1929-1930 był dziekanem Wydziału Filozoficznego UJ.

Specjalizował się w krystalofizyce, petrogenezie, krystalografii geometrycznej, mineralogii ogólnej, krystalochemii, geochemii, krystalografii strukturalnej, petrografii skał magmowych głębinowych.

Wykazywał wielką troskę o ochronę nieożywionych zabytków przyrody polskiej, występował o ochronę obiektów mineralogiczno-petrograficznych Tatr, Wyżyny Krakowsko-Częstochowskiej itd. Sprowadził do Zakładu Mineralogii UJ pierwszą w Polsce aparaturę rentgenowską do badania struktury wewnętrznej kryształów. Był czynnym uczestnikiem wielu kongresów mineralogicznych, zjazdów, uroczystości międzynarodowych, zarówno polskich jak i zagranicznych.

Członek Towarzystwa Naukowego we Lwowie, członek Królewskiego Towarzystwa Mineralogicznego w Londynie, członek zwyczajny Niemieckiego Towarzystwa Mineralogicznego. Członek zarządu i wiceprzewodniczący Polskiego Towarzystwa Geologicznego oraz Oddziału Krakowskiego Polskiego Towarzystwa Przyrodników im. Kopernika. Członek czynny PAU, przew. Sekcji Geologicznej Komisji Fizjograficznej PAU (1933–1939), del. PAU do Komitetu Nauk. Mineralogiczno-Geologicznego (1936–39). Czł. honorowy Komitetu Redakcyjnego "Zeitschrift fur Kristallographie".

Autor ponad 70 publikacji. Promotor 16 prac doktorskich.

Odznaczenia i nagrody

Krzyż Komandorski OOP


Źródło:

  • BIP 1994 nr 5. s. 6
  • Biogramy uczonych polskich. Cz. 7. s. 93–96
  • Uczeni Polscy XIX-XX stulecia. T. 2. s. 344–346
  • Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919–1964). s. 118–120