Mikołaj Dubowicki

Z Historia AGH
Mikołaj Dubowicki
Mikolaj Dubowicki.jpg
Nazwisko Dubowicki
Imię / imiona Mikołaj
Tytuły / stanowiska Prof. zw. inż.
Data urodzenia 13 września 1903
Miejsce urodzenia Mikuliczyn
Data śmierci 23 lutego 1985
Miejsce śmierci Kraków
Dyscyplina/specjalności metaloznawstwo odlewnicze, obróbka cieplna
Pełnione funkcje Dziekan Wydziału Odlewnictwa AGH (1958–62)
Wydział Wydział Odlewnictwa


Odznaczenia i nagrody Krzyż Oficerski OOP, Złoty Krzyż Zasługi
FunkcjeGdzieoddo
ProdziekanWydział Metalurgiczny19521953
ProdziekanWydział Odlewnictwa19541958
DziekanWydział Odlewnictwa19581962



Prof. zw. inż. Mikołaj Dubowicki (1903–1985)

Specjalność: metaloznawstwo odlewnicze, obróbka cieplna


Życiorys

Urodził się 13 września 1903 roku w Mikuliczynie koło Stanisławowa, zmarł 23 lutego 1985 roku w Krakowie.

Studiował na Wydziale Hutniczym Akademii Górniczej w Krakowie. Jeszcze przed uzyskaniem dyplomu w 1928 r. zaczął pracować jako asystent w Katedrze Metalografii i Obróbki Termicznej AG. Od 1934 r. jako adiunkt wykładał przedmioty: stale specjalne i obróbka cieplna oraz wytrzymałość materiałów.

W czasie okupacji uczestniczył w tajnym nauczaniu. Po wyzwoleniu pracował jako adiunkt, a w latach 1952–54 jako zastępca profesora w Katedrze Metalografii i Obróbki Cieplnej AGH. Pełnił funkcję prodziekana Wydziału Metalurgicznego (1952–53), był współorganizatorem, prodziekanem (1954–58), a następnie przez dwie kadencje dziekanem (1958-1962) Wydziału Odlewnictwa. W tym samym czasie zorganizował na tym Wydziale Katedrę Metaloznawstwa i Obróbki Cieplnej Odlewów, którą kierował aż do przejścia na emeryturę w 1973 r.

Pracował także w innych ośrodkach naukowych: Politechnice Częstochowskiej, Szkole Górniczo-Hutniczej w Dąbrowie Górniczej, Technikum Górniczym w Krakowie oraz Państwowej Szkole Przemysłowej w Krakowie.

Był autorem 55 publikacji z zakresu metaloznawstwa i obróbki cieplnej żeliwa. Członek PAN i Stowarzyszenia Technicznego Odlewników Polskich.


Odznaczenia i nagrody

Krzyż Oficerski OOP, Złoty Krzyż Zasługi, Medal KEN

Źródło:

  • Słownik biograficzny techników polskich. Z. 1. s. 37–38
  • Miesiąc w Krakowie 2009 nr 4. s. 49–50, portr.