Kazimierz Stanisław Sztaba

Z Historia AGH
Kazimierz Stanisław Sztaba
Kazimierz Sztaba.jpg
Nazwisko Sztaba
Imię / imiona Kazimierz
Tytuły / stanowiska Prof. zw. dr hab. inż.
Tytuły honorowe AGH Profesor Honorowy AGH
Data urodzenia 1931
Miejsce urodzenia Kraków


Dyscyplina/specjalności górnictwo i geologia, przeróbka kopalin stałych, inżynieria mineralna, gospodarka surowcami mineralnymi
Pełnione funkcje Prorektor ds. Kształcenia (1969–1972)
Wydział Wydział Górnictwa i Geoinżynierii


Odznaczenia i nagrody Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski
FunkcjeGdzieoddo
ProrektorAGH19691972


Prof. zw. dr hab. inż. Kazimierz Stanisław Sztaba (1931–)

Specjalność: górnictwo i geologia (przeróbka kopalin stałych — inżynieria mineralna, gospodarka surowcami mineralnymi)

Urodził się 17 lipca 1931 roku w Krakowie. Ukończył studia na AGH (1955); doktorat (1960), habilitacja (1964), profesor nadzwyczajny (1969), profesor zwyczajny (1977). Profesor Honorowy AGH 2011.

W AGH początkowo pracował jako zastępca asystenta (1952–1953), asystent (1953–1955), starszy asystent (1955–1965), adiunkt (1956–1965), docent (1965–1970), profesor (1970). Dyrektor Instytutu Przeróbki i Wykorzystania Surowców Mineralnych/Zakładu Przeróbki Kopalin, Ochrony Środowiska i Utylizacji Odpadów w latach 1969–1985, prorektor w latach 1969–1972, profesor nadzwyczajny w latach 1970–1977, profesor zwyczajny od 1977 r.

Członek Komisji Górniczej i Komisji Gospodarki Surowcami Mineralnymi PAN, członek stały Państwowej Rady Górnictwa, wielu rad naukowych oraz komitetów naukowych międzynarodowych konferencji i kongresów. Redaktor programowy czasopism: „Archives of Mining Sciences”, „Górnictwo”, „Fizykochemiczne Problemy Mineralurgii” (przewodniczący Rady Redakcyjnej).

Badania: procesy przepływowe w inżynierii mineralnej (przeróbka kopalin) — wprowadzenie metod statystycznych do badań tych procesów, określenie i usystematyzowanie kierunków ich rozwoju, opracowanie wybranych zadań szczegółowych od zagadnień podstawowych, aż do zasad ich wykorzystania praktycznego; identyfikacja materiałów i kontrola procesów technologicznych, w szczególności do celów optymalizacji i sterowania — metody opisu właściwości materiałów, zasady budowy układów kontrolnych procesów przemysłowych, modelowanie procesów przemysłowych i budowa algorytmów sterowania (szczególnie optymalizującego), kryteria oceny procesów przetwarzania surowców, szczególnie wieloskładnikowych w aspekcie ich kompleksowego wykorzystania; tendencje i kierunki rozwoju procesów technologii przetwarzania surowców mineralnych i mineralnopodobnych i ich przekształcenie z tradycyjnej przeróbki kopalin w nową dyscyplinę nauk. i techn. — inżynierię mineralną; zasady gospodarowania surowcami mineralnymi (pierwotnymi i wtórnymi) na etapie ich przetwarzania wstępnego i ich kompleksowe wykorzystanie: efektywne włączanie operacji biotechnologicznych do inżynierii mineralnej.

Działalność pozanaukowa: członek założyciel Polskiej Akademii Filatelistyki (wiceprzewodniczący 1993–2001, prezes 2001–), członek czynny Académie Européenne de Philatélie, współautor około 35 publikacji z dziedziny filatelistyki.

Autor ponad 260 publikacji z zakresu przeróbki mechanicznej i kompleksowego wykorzystania surowców mineralnych (w tym wtórnych i odpadowych), kontroli i optymalizacji procesów technologicznych, kształcenia i przygotowania kadr. Promotor wielu prac doktorskich.

Źródło:

  • Kto jest kim w Polsce. S. 716
  • Współcześni uczeni polscy. Słownik biograficzny. T. 4 : S–Ż. Warszawa 2002. S. 369, portr.
  • Protokół z posiedzenia Senatu AGH z dnia 14 grudnia 2011 r. s. 1, 2, 12–13, 53