Jerzy Konarzewski i Marian Golec: Różnica pomiędzy stronami

Z Historia AGH
(Różnica między stronami)
Nie podano opisu zmian
 
Nie podano opisu zmian
 
Linia 1: Linia 1:
{{Infobox scientist
{{Infobox scientist
|family-name=Konarzewski
|family-name=Golec
|given-name=Jerzy
|given-name=Marian
|honorific-prefix=Prof. dr inż.
|honorific-prefix=Dr hab.
|image=Jerzy Konarzewski-1.jpg
|birth_date=19 sierpnia 1942
|birth_date=28 września 1899
|birth_place=Kraków
|birth_place=Warszawa
|death_date=31 sierpnia 1984
|death_date=20 marca 1992
|fields=technologia produkcji i użytkowania elektrod węglowych
|death_place=Warszawa
|faculty=Wydział Paliw i Energii
|fields=chemia, ceramika, materiały ogniotrwałe
|name=Marian Golec
|function=Kierownik Katedry i Zakładu Technologii Materiałów Ogniotrwałych Wydziału Ceramicznego AGH (1951–1958)
|faculty=Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki
|awards=Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal Komisji Edukacji Narodowej
|name=Jerzy Konarzewski
|honorific-suffix=
|honorific-suffix=
|native_name=
|native_name=
|native_name_lang=
|native_name_lang=
|image_size=
|image_size=
|image=
|alt=
|alt=
|caption=
|caption=
Linia 47: Linia 44:
|children=
|children=
}}
}}
Prof. dr inż. '''Jerzy Konarzewski''' (1899–1992)
Dr hab. '''Marian Golec''' (1942–1984)
 
Dyscyplina/specjalności: technologia produkcji i użytkowania elektrod węglowych


Dyscyplina/specjalności: chemia, ceramika, materiały ogniotrwałe


== Nota biograficzna ==
== Nota biograficzna ==


Urodził się 28 września 1899 roku w Warszawie. Zmarł 20 marca 1992 roku w Warszawie. Został pochowany na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie.
Urodził się 19 sierpnia 1942 roku w Krakowie, zmarł 31 sierpnia 1984 roku. Pochowany na Cmentarzu Salwatorskim.
 
W 1961 roku ukończył Technikum Mechaniczno-Elektryczne w Bielsku-Białej. W tym samym roku rozpoczął studia na Wydziale Metalurgicznym AGH, które ukończył w 1967 roku.


Ukończył studia na Wydziale Chemicznym Politechniki Warszawskiej (1924) oraz North Stafforshire Technical College. Pracował w Politechnice Warszawskiej, Państwowej Szkole Chemiczno-Ceramicznej w Warszawie, Fabryce Wyrobów Ogniotrwałych „Opoczno”, „Giesche” i „Szopienice”. Był doradcą w sprawach materiałów ogniotrwałych w Zjednoczeniu Zakładów Metali Nieżelaznych w Katowicach.
W 1967 roku rozpoczął pracę w Katedrze Koksownictwa jako asystent stażysta. W czasie asystentury pełnił funkcję V-ce Przewodniczącego koła Młodych Pracowników Naukowych na [[Wydział Metalurgiczny|Wydziale Metalurgicznym]], był opiekunem grup studenckich. W 1973 roku po uzyskaniu stopnia doktora nauk technicznych został adiunktem w Katedrze Technologii Wyrobów Węglowo-Grafitowych. W 1980 roku odbył trzymiesięczny staż naukowy w Technische Uniwersität Clausthal w Niemczech, gdzie prowadził badania na elektrodach grafitowych. W marcu 1984 roku przedstawił rozprawę habilitacyjną.  


W latach 1931–1939 był wykładowcą Akademii Górniczej na [[Wydział Hutniczy|Wydziale Hutniczym]] w Krakowie. W 1945 roku ponownie podjął pracę w Akademii Górniczej. Był zastępcą profesora i kierownikiem Zakładu Materiałów Ceramicznych (1946–1951). Kierownik Katedry i Zakładu Technologii Materiałów Ogniotrwałych na [[Wydział Ceramiczny|Wydziale Ceramicznym]] (1951–1958), prof. zw. w latach 1958–1969.
Po śmierci w 1984 roku Centralna Komisja Kwalifikacyjna nadała mu stopień doktora habilitowanego.


==== Odznaczenia i nagrody ====
W swojej pracy naukowo-badawczej zajmował się problematyką związaną z technologią produkcji i użytkowania elektrod węglowo-grafitowych.
[[Złoty Krzyż Zasługi]], [[Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski]], [[Medal Komisji Edukacji Narodowej]]


Autor wielu publikacji oraz kilku patentów, promotor wielu prac dyplomowych.


== Źródła do biogramu ==
== Źródła do biogramu ==
====Książki====
====Książki====
* Księga wychowanków i wychowawców Akademii Górniczej w Krakowie (1919-1949). Oprac. J. Sulima-Samujłło. Kraków 1979, s. 83
* 25 lat Wydziału Paliw i Energii 1974-1999. Red. G. Ceglarska-Stefańska, J.F. Janik. Kraków [1999?], s. 5  
* Kto jest kim w ceramice : 50 lecie Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki : 1949-1999. [AGH]. Kraków 1999, s. 30-32
* [Skład Osobowy Akademii Górniczej … 1946/47]. Kraków 1946, s. 17
* [Skład Osobowy Akademii Górniczej … 1947/48]. Kraków 1947, s. 10
* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 162, [foto]
* Z dziejów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie w latach 1919-1967. Oprac. J. Sulima-Samujłło oraz zespół aut. Kraków 1970, s. 623 (Wydawnictwa Jubileuszowe 1919-1969)
====Artkuły====
* ''Biuletyn Rektora'' [''AGH''] 1992, 15 kwietnia, s. 14-15
* Bolewski A.: Osiągnięcia Akademii Górniczej w Krakowie w okresie 1919-1939 : z kart historii. ''Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH'' 1994, nr 6-7, s. 5-8
* Rospond A.: 70-lecie Technikum Ceramicznego.''Materiały Ogniotrwałe'' 1997, R. 49, nr 4, s. 149
* Senior przemysłu materiałów ogniotrwałych [Jerzy Konarzewski]. ''Materiały Ogniotrwałe'' 1969, R. 21, nr 4, s. 107-108, [foto]
* Sieński H.: Profesor Jerzy Konarzewski : tablice - pamięć wiecznie żywa - część 47. Biuletyn AGH 2017, nr 112, s. 34-36


{{DEFAULTSORT:Konarzewski, Jerzy }}
{{DEFAULTSORT:Golec, Marian }}
[[Category:Biogramy]]
[[Category:Biogramy]]

Wersja z 15:08, 23 sty 2018

Marian Golec
Nazwisko Golec
Imię / imiona Marian
Tytuły / stanowiska Dr hab.
Data urodzenia 19 sierpnia 1942
Miejsce urodzenia Kraków
Data śmierci 31 sierpnia 1984
Dyscyplina/specjalności technologia produkcji i użytkowania elektrod węglowych
Wydział Wydział Paliw i Energii



Dr hab. Marian Golec (1942–1984)

Dyscyplina/specjalności: technologia produkcji i użytkowania elektrod węglowych


Nota biograficzna

Urodził się 19 sierpnia 1942 roku w Krakowie, zmarł 31 sierpnia 1984 roku. Pochowany na Cmentarzu Salwatorskim.

W 1961 roku ukończył Technikum Mechaniczno-Elektryczne w Bielsku-Białej. W tym samym roku rozpoczął studia na Wydziale Metalurgicznym AGH, które ukończył w 1967 roku.

W 1967 roku rozpoczął pracę w Katedrze Koksownictwa jako asystent stażysta. W czasie asystentury pełnił funkcję V-ce Przewodniczącego koła Młodych Pracowników Naukowych na Wydziale Metalurgicznym, był opiekunem grup studenckich. W 1973 roku po uzyskaniu stopnia doktora nauk technicznych został adiunktem w Katedrze Technologii Wyrobów Węglowo-Grafitowych. W 1980 roku odbył trzymiesięczny staż naukowy w Technische Uniwersität Clausthal w Niemczech, gdzie prowadził badania na elektrodach grafitowych. W marcu 1984 roku przedstawił rozprawę habilitacyjną.

Po śmierci w 1984 roku Centralna Komisja Kwalifikacyjna nadała mu stopień doktora habilitowanego.

W swojej pracy naukowo-badawczej zajmował się problematyką związaną z technologią produkcji i użytkowania elektrod węglowo-grafitowych.

Autor wielu publikacji oraz kilku patentów, promotor wielu prac dyplomowych.

Źródła do biogramu

Książki

  • 25 lat Wydziału Paliw i Energii 1974-1999. Red. G. Ceglarska-Stefańska, J.F. Janik. Kraków [1999?], s. 5