Józef Chojnacki

Z Historia AGH
Józef Chojnacki
Chojnacki.jpg
Nazwisko Chojnacki
Imię / imiona Józef
Tytuły / stanowiska Prof. dr
Data urodzenia 9 lutego 1913
Miejsce urodzenia Zakopane
Data śmierci 25 lipca 1975
Miejsce śmierci Kraków
Dyscyplina/specjalności chemia, krystalografia
Wydział Wydział Hutniczy



Prof. dr Józef Chojnacki (1913-1975)

Dyscyplina/specjalności: chemia, krystalografia

Nota biograficzna

Urodził się 9 lutego 1913 roku w Zakopanem. Zmarł 25 lipca 1975 roku w Krakowie. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim.

W 1933 roku rozpoczął studia na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. Ukończył chemię w roku akademickim 1937/38. Doktorat uzyskał w 1945 roku, stopień docenta - 1954 rok. Tytuł profesora nadzwyczajnego - 1968 rok.

W 1939 roku przeniósł się do Lwowa, na Uniwersytet Jana Kazimierza, gdzie zajmował się rentgenografią. W latach 1940-1941 pracował na stanowisku docenta w Państwowym Lwowskim Uniwersytecie. W czasie okupacji niemieckiej był zatrudniony w lwowskim Instytucie Tyfusu Plamistego.

W 1944 roku wrócił do Krakowa. Podjął prace w fabryce sody "Solway" oraz włączył się do tajnego nauczania jako wykładowca chemii nieorganicznej w Studium Farmaceutycznym. Po wyzwoleniu Krakowa podjął pracę starszego asystenta w Zakładzie Chemicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego.

W 1946 roku objął stanowisko adiunkta na Akademii Górniczo-Hutniczej, gdzie zorganizował laboratorium rentgenograficzne i podjął badania metalograficzne. Na przełomie lat 1950/51 rozpoczął wykłady z krystalografii na Wydziale Hutniczym AGH. W latach 1951-1962 był kierownikiem Zakładu Rentgenografii Metali przy Wydziale Metalurgicznym AGH.

W roku 1956 rozpoczął wykłady z krystalografii i krystalochemii oraz ze wstępu do fizyki ciała stałego na Wydziale Matematyki, Fizyki i Chemii Uniwersytetu Jagiellońskiego. W 1963 roku objął stanowisko kierownika Katedry Krystalochemii i Krystalofizyki UJ. Funkcję tę pełnił aż do śmierci.

Zainteresowania naukowe prof. Chojnackiego dotyczyły zagadnień przyrodniczych i humanistycznych. Prowadził badania z chemii fizycznej, metalografii, krystalografii, ergonomii. Badał właściwości fizyczne kryształów, sformułował zależność między współczynnikiem rozszerzalności cieplnej i temperaturą topnienia kryształów.

Był członkiem Komisji Krystalografii Polskiej Akademii Nauk, sekcji Krystalografii Fizycznej i Defektów w Kryształach współpracującej z Instytutem Fizyki PAN i Polskim Towarzystwem Fizycznym.

Autor 3 skryptów i 3 podręczników akademickich. Promotor 6 doktoratów.

Źródła do biogramu

Książki

  • Dzieje krystalografii polskiej. Pod red. Z. Kosturkiewicz. Poznań 2005, s. 129-130, [foto]

Inne