Henryk Knop

Z Historia AGH
Wersja z dnia 23:15, 10 gru 2013 autorstwa SzymonSokol (dyskusja | edycje) (Utworzył nową stronę „{{Infobox scientist | name = Henryk Knop | image = knoph.jpg | family-name = Knop | given-name = Henryk | additional-name = | honorific-prefix = Prof. dr hab....”)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Henryk Knop
Nazwisko Knop
Imię / imiona Henryk
Tytuły / stanowiska Prof. dr hab. inż.
Data urodzenia 1930
Data śmierci 1996
Dyscyplina/specjalności górnictwo i geologia inżynierska, mechanika (maszyny górnicze, konstrukcje maszyn i urządzeń wiertniczych)



Odznaczenia i nagrody Złoty Krzyż Zasługi (1975), Krzyż Kawalerski OOP, Medal Komisji Edukacji Narodowej; Dyrektor Górniczy I stopnia, Generalny Dyrektor Górniczy III stopnia.
FunkcjeGdzieoddo
ProdziekanWydział Maszyn Górniczych i Hutniczych19811987

Prof. dr hab. inż. Henryk Knop (1930-1996)

Specjalność: górnictwo i geologia inżynierska, mechanika (maszyny górnicze, konstrukcje maszyn i urządzeń wiertniczych)

Urodził się 24 grudnia w Czerwionce koło Rybnika. Zmarł po długiej chorobie 27 listopada 1996 roku w Krakowie. Ukończył studia na Wydziale Mechanizacji Górnictwa i Hutnictwa Akademii Górniczo-Hutniczej w 1954 roku uzyskując tytuł inżyniera mechanika górniczego oraz na Wydziale Górniczym Politechniki Śląskiej w 1956 roku, gdzie uzyskał tytuł magistra mechanizacji górnictwa. Doktor - AGH 1964, doktor habilitowany - AGH 1975, profesor (tytuł) - 1983.

Z AGH związany był od 1954 roku. Pełnił wiele funkcji na Wydziale Maszyn Górniczych i Hutniczych (obecnie Wydział Inżynierii Mechanicznej i Robotyki). Docent od 1972 roku, profesor nadzwyczajny od 1983 roku. Kierownik Zakładu Konstrukcji i Eksploatacji Maszyn Wiertniczych (1979-1988). Prodziekan ds. studentów dla pracujących (1981-1984), prodziekan ds. naukowych (od 1984 roku). Kierownik Studiów Doktoranckich, kierownik Studium Podyplomowego "Konstrukcja i modernizacja maszyn wiertniczych" (1979/1980). W 1990 roku ze względu na pogarszający się stan zdrowia odszedł na wcześniejszą emeryturę.

Przez wiele lat rozwijał działalność naukowo-techniczną z przemysłem górniczym a szczególnie z Fabryką Maszyn Wiertniczych i Górniczych GLINIK w Gorlicach. Zdobył sobie uznanie nie tylko w ośrodkach naukowych, ale także i pzremysłowych.

Był członkiem Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Górnictwa, Sekcji Wiertnictwa i Ekploatacji Otworowej Komitetu Górniczego PAN, sekretarzem Sekcji Mechanizacji Górnictwa Komitetu Górniczego PAN, rzeczoznawcą Stowarzyszenia Naukowo-Techniczengo Inżynierów i Techników Przemysłu Naftowego.

Autor ponad 60 publikacji oraz 10 patentów. Promotor ponad 100 prac dyplomowych oraz 3 prac doktorskich.

Źródło:

  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. Gliwice cop. 2004. S. 155, portr.
  • Jubileusz Wydziału Inżynierii Mechanicznej i Robotyki : materiały konferencji. Kraków 2002. S. 219