Franciszek Jopek

Franciszek Jopek
Nazwisko	Jopek
Imię / imiona	Franciszek
Tytuły / stanowiska	Inż.
Data urodzenia	8 października 1901
Miejsce urodzenia	Budziwój
Data śmierci	16 lutego 1970
Miejsce śmierci	Katowice
Dyscyplina/specjalności	inżynieria górnicza
Pełnione funkcje	Asystent w Katedrze Górnictwa (1922-1926)
Wydział	Wydział Górniczy ; ;

Inż. Franciszek Jopek (1901–1970)

Dyscyplina/specjalności: inżynieria górnicza

Nota biograficzna

Urodził się 8 października 1901 roku w Budziwoju k. Rzeszowa, zmarł 16 lutego 1970 roku w Katowicach.

Absolwent Gimnazjum Klasycznego w Rzeszowie. W 1925 roku ukończył AG w Krakowie. W latach 1922–1926 był asystentem na Wydziale Górniczym, w Katedrze Górnictwa I, kierowanej przez prof. H. Czeczotta. Później pracował w kopalni „Barbara” w Mikołowie i „Giesche” w Janowie.

W 1945 roku podjął pracę w Centralnym Zarządzie Przemysłu Węglowego w Katowicach jako dyrektor działu górniczego i zastępca dyr. technicznego. Równocześnie w latach 1946-1947 prowadził wykłady z organizacji podsadzki na AGH.

W latach 1950–1952 naczelny dyrektor Chorzowskiego Zjednoczenia Przemysłu Węglowego. Od lutego 1952 do lutego 1953 był pełnomocnikiem ministra w Dolnośląskim Zjednoczeniu Przemysłu Węglowego a następnie do 1968 podsekretarzem stanu w Ministerstwie Górnictwa.

Od 1925 roku zamieszczał artykuły w „Przeglądzie Górniczo-Hutniczym” na tematy techniczne m.in. o urabianiu węgla z wyrębem i o rozwoju techniki ratowniczej w górnictwie. Zajmował się sprawami właściwego podsadzania wyrobisk i opracował na ten temat dwa podręczniki wydane w latach 1950–1951. Jako jeden z pierwszych zwrócił uwagę na potrzebę wyeksploatowania węgla, pozostawionego w filarach ochronnych i granicznych.

Źródła do biogramu

Książki

Słownik polskich pionierów techniki. Pod red. B. Orłowskiego. Katowice 1986, s. 92, [foto]
Śląski słownik biograficzny. Pod red. J. Kantyki i W. Zielińskiego. Katowice 1979, s. 95-96