Edward Görlich i Jean Raymond Gavarri: Różnica pomiędzy stronami

Z Historia AGH
(Różnica między stronami)
Nie podano opisu zmian
 
 
Linia 1: Linia 1:
{{Infobox scientist
{{Infobox scientist
|family-name=Görlich
|family-name=Gavarri
|given-name=Edward
|given-name=Jean
|honorific-prefix=Prof. zw. dr
|additional-name=Raymond
|image=Edward_Gorlich.jpg
|honorific-prefix=Prof.
|birth_date=26 lipca 1914
|image=Jean Raymond Gavarri.jpg
|birth_place=Kraków
|fields=chemia ciała stałego, materiały tlenkowe
|death_date=8 lipca 2009
|honorAGH=Konsul Honorowy AGH
|death_place=Kraków
|fields=geochemia,  elektrochemia, krystalochemia, chemia krzemianów, analiza chemiczna
|function=Prorektor ds. Ogólnych  (1969–1973)
|faculty=Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki
|awards=Medal 10-lecia Polski Ludowej, Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal Komisji Edukacji Narodowej
|dhc_year=1995
|dhc_reason=za zasługi dla AGH
}}
}}
{{Funkcja
Prof. '''Jean Raymond Gavarri'''
|Stanowisko=Prodziekan
|Jednostka=Wydział Geologiczno-Poszukiwawczy
|Rok_od=1954
|Rok_do=1954
}}
{{Funkcja
|Stanowisko=Dziekan
|Jednostka=Wydział Ceramiczny
|Rok_od=1960
|Rok_do=1964
}}
{{Funkcja
|Stanowisko=Prorektor
|Jednostka=AGH
|Rok_od=1969
|Rok_do=1973
}}
Prof. zw. dr hab. '''Edward Görlich''' (1914–2009)


Dyscyplina/specjalności: geochemia, elektrochemia, krystalochemia, chemia krzemianów, analiza chemiczna
Dyscyplina/specjalności: chemia ciała stałego, materiały tlenkowe


== Nota biograficzna ==
== Nota biograficzna ==


Urodził się 26 lipca 1914 roku w Krakowie, tam też zmarł 8 lipca 2009 roku i został pochowany na Cmentarzu Rakowickim.  
Karierę naukową rozpoczął w Université Paris Nord w 1972 roku, a kontynuował w Universite du Sud Toulon-Var w Toulonie, który stał się jego uczelnią macierzystą. Jest chemikiem ciała stałego, specjalistą z zakresu materiałów tlenkowych. W kręgu jego zainteresowań są także niestechiometryczne tlenki, termochromy, nadprzewodniki wysokotemperaturowe i materiały nanokrystaliczne do zastosowań katalitycznych.


Przed wojną ukończył studia chemiczne na Uniwersytecie Jagiellońskim, później studiował tam geologię. W czasie okupacji pracował w Ostdeutsche Chemische Werke GmbH (Krakowskie Zakłady Sodowe Solvay) jako laborant, gdzie uczestniczył w opracowaniu podstaw produkcji półtorawęglanu sodowego. Prowadził ćwiczenia z analizy chemicznej dla studentów farmacji UJ w Tajnym
Jest autorem ponad 260 artykułów i 4 patentów. Wypromował 22 doktorów, w tym 4 z AGH.
Uniwersytecie.


W 1947 roku uzyskał dyplom magistra filozofii w zakresie chemii na Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym UJ.  
Ścisłą współpracę naukową z Akademią Górniczo-Hutniczą rozpoczął w 1980 roku cyklem polsko-francuskich Round Table Meeting, z zakresu niestechiometrycznych materiałów tlenkowych, których był współorganizatorem. W latach 1980–1997 odbyło się 6 takich spotkań naukowych.


Stopnie i tytuły naukowe: dr "scientiarum naturalium" UJ (1951), docent (1954), prof. nadzw. (1959), prof. zw. (1969).  
W 1980 roku z jego inicjatywy nawiązano współpracę pomiędzy UTV w Tulonie – La Garde i AGH, której rezultatem są kolejne projekty POLONIUM i wymiana studentów w ramach programu Erasmus.


Całe swoje życie związał z Akademią: pracował na AG od 1945 roku. Zastępca profesora (1952). W latach 1945-1960 w Katedrze Mineralogii i Petrografii Wydziału Geologicznego AGH. Prodziekan Wydziału Geologiczno-Poszukiwawczego (1954), kierownik Katedry Chemii Krzemianów (1960–1972), dziekan [[Wydział Ceramiczny | Wydziału Ceramicznego]] (1960–1964), dyrektor Instytutu Inżynierii Materiałowej (1971), prorektor AGH (1971–1973).  
20 października 2009 roku otrzymał tytuł Konsula Honorowego AGH (Uchwałą 53/2009 Senatu AGH z dnia 1 kwietnia 2009 r.). Został uhonorowany za wieloletnią współpracę naukową, duży wkład w kształcenie studentów, doktorantów i pracowników oraz promocję AGH we Francji.


Jeden ze współtwórców Wydziału Ceramicznego i jedynej w Polsce Katedry Chemii Krzemianów. Stworzył polską szkołę chemii krzemianów. Z jego inicjatywy powstał w Polsce pierwszy Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki i pierwszy kierunek studiów „Inżynieria Materiałowa”.


Autor ponad 120 publikacji naukowych i kilku monografii, w tym pierwszego w Polsce podręcznika chemii krzemianów. Jeden z pierwszych zajmował się krystalochemią krzemianów, a szczególnie minerałów ilastych.


Członek czynny Polskiej Akademii Nauk; wicedyrektor Wydziału Matematyczno-Fizyczno-Chemicznego (1995–2000); członek 5 Komisji Nauk O/K PAN od 1959; członek Komitetu Hutnictwa PAN. Od 1984 roku członek, a w latach 2002-2003 wiceprzewodniczący Konwentu Seniorów AGH. Przewodniczący Społecznej Komisji Etycznej ds. integracji pracowników Wydziału (1990–1993). Członek NOT 1958–1980. Wiceprzewodniczący Sekcji Przemysłu Mineralnego i Materiałów Budowlanych SITPChem (1958–1960) oraz członek Zarządu Głównego 1958–1960. Członek honorowy Polskiego Towarzystwa Ceramicznego. Członek Komitetu „Kraków 2000”. Przewodniczący Komitetu Redakcyjnego serii wydawniczej „Nauka dla wszystkich” (1964–2002).


W 1995 roku Senat AGH w uznaniu zasług dla AGH uhonorował go godnością doktora honoris causa.
== Źródła do biogramu ==


Humanista, znawca sztuki, a w szczególności archeologii językowej. Hobby: językoznawstwo porównawcze, kosmologia, turystyka górska, pływanie.
==== Artykuły ====
 
==== Odznaczenia i nagrody ====
[[Medal 10-lecia Polski Ludowej]], [[Złoty Krzyż Zasługi]], Srebrna Odznaka Miasta Krakowa, [[Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski]], Złota Odznaka Miasta Krakowa, [[Medal Komisji Edukacji Narodowej]], nagrody MOiSW, wielokrotny laureat nagród Rektora AGH za prace naukowo-dydaktyczne i za całokształt działalności organizacyjnej i dydaktycznej.


* Karbowniczek M.: Profesor Jean Raymond Gavarri konsulem honorowym AGH. ''Vivat Academia'' 2009, nr 3, s. 22, [foto]
* [''Protokół z Posiedzenia Senatu AGH'' ... 1.04.2009], s. 1, 12-13, 58


==== Inne ====


== Źródła do biogramu ==
* Jean Raymond Gavarri [online] [przeglądany 05.01.2018]. Dostępny w: http://www.im2np.fr/perso/gavarri.html


==== Książki ====
* Profil w bazie Scopus [online] [przeglądany 05.01.2018]. Dostępny w: https://www.scopus.com/authid/detail.uri?authorId=7004063651
 
* Encyklopedia Krakowa. Kraków 2000, s. 252
* Kto jest kim w ceramice : 50 lecie Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki : 1949-1999. [AGH]. Kraków 1999, s. 58, 105, [foto]
* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 102
 
==== Artykuły ====


* Bielański A. [et al.]: Kim jest profesor Edward Görlich. ''Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH'' 1995, nr 17, s. 7-8
* Chłopek J.: Jubileusz Profesora Edwarda Görlicha. ''Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH'' 2004, nr 132/133, s. 13, [24], [foto]
* ''Dziennik Polski'' 2009, nr 161 (11–12 VII 2009), s. A10 [nekr.]
* Handke M.: Dorobek naukowy [Edwarda Görlicha]. ''Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH'' 1995, nr 17, s. 9
* Handke M.: Dorobek naukowy [Edwarda Görlicha]. ''Szkło i Ceramika'' 1995, nr 4, s. 20-22, [foto]
* Jubileusz Profesora Edwarda Görlicha. ''Materiały Ceramiczne'' 2004, t. 56, nr 3, s. 117
* Kryś-Dyja A.: Kim jest profesor Edward Görlich. ''Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH'' 1995, nr 17, s. 7-8
* Mrowec S.: Edward Görlich - niezwykła osobowość. ''Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH'' 1995, nr 17, s. 6, [foto]
* Mrowec S.: Edward Görlich - niezwykła osobowość. ''Szkło i Ceramika'' 1995, nr 4, s. 22-23
* Podrzucki C.: Konwent Seniorów AGH w dwóch ostatnich kadencjach swej działalności. ''Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH'' 2001, nr 90, s. 7-8
* [''Protokół z Posiedzenia Senatu AGH''... 19.04.1995], s. 1, 6
* Stoch L.: Profesor Edward Görlich twórca oryginalnych koncepcji naukowych, 1914-2009. ''Materiały Ceramiczne'' 2012, t. 64, nr 1, s. 142-152, [foto]
* Uroczystość nadania tytułu doktora honoris causa AGH prof. dr Edwardowi Görlichowi 14 czerwca 1995. ''Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH'' 1995, nr 18, s. 2, [foto]




'''''<span style="color:red;">stan na dzień 05.01.2018</span>'''''


{{DEFAULTSORT:Gavarii, Jean Raymond}}


{{DEFAULTSORT:Görlich, Edward }}
[[Category:Biogramy]]
[[Category:Biogramy]]
[[Category:Doktorzy honoris causa AGH]]

Wersja z 11:59, 22 sty 2018

Jean Raymond Gavarri
Jean Raymond Gavarri.jpg
Nazwisko Gavarri
Imię / imiona Jean
Tytuły / stanowiska Prof.
Tytuły honorowe AGH Konsul Honorowy AGH



Dyscyplina/specjalności chemia ciała stałego, materiały tlenkowe




Prof. Jean Raymond Gavarri

Dyscyplina/specjalności: chemia ciała stałego, materiały tlenkowe

Nota biograficzna

Karierę naukową rozpoczął w Université Paris Nord w 1972 roku, a kontynuował w Universite du Sud Toulon-Var w Toulonie, który stał się jego uczelnią macierzystą. Jest chemikiem ciała stałego, specjalistą z zakresu materiałów tlenkowych. W kręgu jego zainteresowań są także niestechiometryczne tlenki, termochromy, nadprzewodniki wysokotemperaturowe i materiały nanokrystaliczne do zastosowań katalitycznych.

Jest autorem ponad 260 artykułów i 4 patentów. Wypromował 22 doktorów, w tym 4 z AGH.

Ścisłą współpracę naukową z Akademią Górniczo-Hutniczą rozpoczął w 1980 roku cyklem polsko-francuskich Round Table Meeting, z zakresu niestechiometrycznych materiałów tlenkowych, których był współorganizatorem. W latach 1980–1997 odbyło się 6 takich spotkań naukowych.

W 1980 roku z jego inicjatywy nawiązano współpracę pomiędzy UTV w Tulonie – La Garde i AGH, której rezultatem są kolejne projekty POLONIUM i wymiana studentów w ramach programu Erasmus.

20 października 2009 roku otrzymał tytuł Konsula Honorowego AGH (Uchwałą 53/2009 Senatu AGH z dnia 1 kwietnia 2009 r.). Został uhonorowany za wieloletnią współpracę naukową, duży wkład w kształcenie studentów, doktorantów i pracowników oraz promocję AGH we Francji.



Źródła do biogramu

Artykuły

  • Karbowniczek M.: Profesor Jean Raymond Gavarri konsulem honorowym AGH. Vivat Academia 2009, nr 3, s. 22, [foto]
  • [Protokół z Posiedzenia Senatu AGH ... 1.04.2009], s. 1, 12-13, 58

Inne


stan na dzień 05.01.2018