Teodor Józef Blachut (Błachut)
Teodor Józef Blachut (Błachut) | |
---|---|
Nazwisko | Blachut (pol. Błachut) |
Imię / imiona | Teodor Józef |
Tytuły / stanowiska | dr inż. |
Data urodzenia | 10 lutego 1915 |
Miejsce urodzenia | Częstochowa |
Data śmierci | 17 czerwca 2004 |
Miejsce śmierci | Kanada
|
Rok przyznania doktoratu h.c. AGH | 1974 |
Powód przyznania doktoratu h.c. AGH | za wybitne osiągnięcia naukowe w dziedzinie fotogrametrii |
Teodor Józef Blachut (Błachut) (1915–2004)
Życiorys
Urodził się 10 lutego 1915 roku w Częstochowie. Zmarł 17 czerwca 2004 w Kanadzie.
W 1938 roku ukończył studia na Politechnice Lwowskiej.
W czasie II wojny światowej walczył jako ochotnik w szeregach Polskich Sił Zbrojnych we Francji. Karierę naukową rozpoczął w Politechnice Zuryskiej, gdzie był zatrudniony jako asystent i pracownik naukowy, następnie zaś w Zakładach Wilda w Szwajcarii.
W 1951 roku na zaproszenie rządu kanadyjskiego zorganizował i przez 28 lat kierował Sekcją Badań Fotogrametrycznych w National Research Council w Ottawie.
Wybitny uczony, obywatel Kanady polskiego pochodzenia. Członek Kanadyjskiej Akademii Nauk (Royal Society of Canada), członek zagraniczny PAN, członek korespondent SIT Geodetów Polskich NOT. W 1960 roku otrzymał Medal Honorowy Uniwersytetu Technicznego w Mediolanie. Od 1970 r. członek Królewskiego Towarzystwa Naukowego w Kanadzie. Przewodniczący Komitetu Pomiarów Wielkoskalowych i Miejskich Panamerykańskiego Instytutu Geografii i Historii. Założyciel i kilkuletni prezes „Polskiego Instytutu — Kaszuby” w Kanadzie.
Wspólnie z małżonką ustanowił w 1966 roku „Fundusz nagród i stypendiów Fanni i Teodora Blachutów” dla młodych pracowników nauki w Polsce, działających w zakresie fotogrametrii i teledetekcji. Fundusz jest zlokalizowany w Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie na Wydziale Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska. O nagrody i stypendia mogą się ubiegać kandydaci z wszystkich ośrodków naukowych i zawodowych działających na terenie Polski.
Autor ponad 130 publikacji naukowych, w tym książkowych, unikalnych podręczników uniwersyteckich używanych w wielu uczelniach świata.
W 1974 r. otrzymał tytuł doktora honoris causa AGH za wybitne osiągnięcia naukowe w dziedzinie fotogrametrii.
Bibliografia
- Na podstawie materiałów Muzeum Historii AGH
- Księga tytułów i stopni naukowych uzyskanych na Wydziale Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska w latach 1951–2001. Kraków 2001. S. 7, portr.
- Dziennik Polski 2004 nr 145 (23 VI 2004). s. 18 [nekrolog]