Kazimierz Przybylski: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 13: | Linia 13: | ||
| alt = | | alt = | ||
| caption = | | caption = | ||
| birth_date = | | birth_date = 1945– | ||
| birth_place = | | birth_place = | ||
| death_date = | | death_date = | ||
| Linia 46: | Linia 46: | ||
| children = | | children = | ||
}} | }} | ||
Prof. dr hab. inż. '''Kazimierz Przybylski''' ( | Prof. dr hab. inż. '''Kazimierz Przybylski''' (1945–) | ||
Specjalność: kinetyka | Specjalność: kinetyka | ||
Urodził się | Urodził się w Łukowie. W 1970 r. ukończył studia na Wydziale Inżynierii Materiałowej i Ceramiki AGH (specjalność: chemik-ceramik). | ||
Od | Od 1970 r. nauczyciel akademicki na WIMiC AGH, w Katedrze Fizykochemii Ciała Stałego; stopień doktora nauk chemicznych uzyskał w 1976 r., doktora habilitowanego w 1989 r.; od 1993 r. profesor nadzwyczajny AGH. Tytuł profesora nauk technicznych w zakresie inżynierii materiałowej otrzymał w 1995 r. | ||
Odbył staże | Odbył staże w McMaster University, Kanada (1978–80); Massachusetts Institute of Technology, USA (1984–87). Jako profesor wizytujący wykładał w: Max-Planck Institut (Niemcy), McMaster University (Kanada), Tokyo Institute of Technology (Japonia), Universite de Bourgogne (Francja), Johannes Kepler Universitaet (Austria). Współorganizator i wykładowca Międzynarodowej Szkoły Nadprzewodnictwa Wysokotemperaturowego w Eger (Węgry). | ||
Działalność naukowa obejmuje badania kinetyki oraz mechanizmu utleniania | Działalność naukowa obejmuje badania kinetyki oraz mechanizmu utleniania i siarkowania metali i stopów, dyfuzji i struktury defektów w tlenkach i siarczkach metali przejściowych oraz badania wysokotemperaturowych nadprzewodników ceramicznych w aspekcie ich syntezy i właściwości fizykochemicznych. W dziedzinie korozji wysokotemperaturowej metali do nowatorskich badań należy określenie wpływu pierwiastków aktywnych i ziem rzadkich na właściwości żaroodporne wybranych stopów metalicznych z wykorzystaniem metody implantacji jonowej. Autor ok. 170 publikacji. Członek Polskiego Towarzystwa Chemicznego, Polskiego Towarzystwa Ceramicznego, International Society for Hybrid Microelectronics, Materials Research Society. | ||
Źródło: | Źródło: | ||
* Kto jest kim | * Kto jest kim w ceramice. s. 133 | ||
{{DEFAULTSORT:Przybylski, Kazimierz }} | {{DEFAULTSORT:Przybylski, Kazimierz }} | ||
[[Category:Uczony]] | [[Category:Uczony]] | ||
Wersja z 17:21, 16 gru 2013
| Kazimierz Przybylski | |
|---|---|
| Nazwisko | Przybylski |
| Imię / imiona | Kazimierz |
| Tytuły / stanowiska | Prof. dr hab. inż. |
| Data urodzenia | 1945–
|
| Dyscyplina/specjalności | kinetyka
|
Prof. dr hab. inż. Kazimierz Przybylski (1945–)
Specjalność: kinetyka
Urodził się w Łukowie. W 1970 r. ukończył studia na Wydziale Inżynierii Materiałowej i Ceramiki AGH (specjalność: chemik-ceramik).
Od 1970 r. nauczyciel akademicki na WIMiC AGH, w Katedrze Fizykochemii Ciała Stałego; stopień doktora nauk chemicznych uzyskał w 1976 r., doktora habilitowanego w 1989 r.; od 1993 r. profesor nadzwyczajny AGH. Tytuł profesora nauk technicznych w zakresie inżynierii materiałowej otrzymał w 1995 r.
Odbył staże w McMaster University, Kanada (1978–80); Massachusetts Institute of Technology, USA (1984–87). Jako profesor wizytujący wykładał w: Max-Planck Institut (Niemcy), McMaster University (Kanada), Tokyo Institute of Technology (Japonia), Universite de Bourgogne (Francja), Johannes Kepler Universitaet (Austria). Współorganizator i wykładowca Międzynarodowej Szkoły Nadprzewodnictwa Wysokotemperaturowego w Eger (Węgry).
Działalność naukowa obejmuje badania kinetyki oraz mechanizmu utleniania i siarkowania metali i stopów, dyfuzji i struktury defektów w tlenkach i siarczkach metali przejściowych oraz badania wysokotemperaturowych nadprzewodników ceramicznych w aspekcie ich syntezy i właściwości fizykochemicznych. W dziedzinie korozji wysokotemperaturowej metali do nowatorskich badań należy określenie wpływu pierwiastków aktywnych i ziem rzadkich na właściwości żaroodporne wybranych stopów metalicznych z wykorzystaniem metody implantacji jonowej. Autor ok. 170 publikacji. Członek Polskiego Towarzystwa Chemicznego, Polskiego Towarzystwa Ceramicznego, International Society for Hybrid Microelectronics, Materials Research Society.
Źródło:
- Kto jest kim w ceramice. s. 133