Zbigniew Jaglarz: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 13: Linia 13:
| alt =  
| alt =  
| caption =  
| caption =  
| birth_date = 1913
| birth_date = 1913–1988
| birth_place =  
| birth_place =  
| death_date = 1988
| death_date =  
| death_place =  
| death_place =  
| resting_place =  
| resting_place =  
Linia 38: Linia 38:
| influences =  
| influences =  
| influenced =  
| influenced =  
| awards = Krzyż Kawalerski i Oficerski OOP
| awards = Krzyż Kawalerski i Oficerski OOP
| signature =  
| signature =  
| signature_alt =  
| signature_alt =  
Linia 46: Linia 46:
| children =  
| children =  
}}
}}
Prof. dr hab. inż. '''Zbigniew Jaglarz''' (1913-1988)
Prof. dr hab. inż. '''Zbigniew Jaglarz''' (1913–1988)


Specjalność: walcownictwo
Specjalność: walcownictwo


Urodził się w Leżajsku, zmarł w Krakowie. Studia wyższe odbył w l. 1931-36 na Wydziale Hutniczym Akademii Górniczej. W 1937 roku rozpoczął pracę zawodową w fabryce Cegielskiego w Poznaniu. Od 1938 r. pracował w Zakładach Ostrowieckich w Ostrowcu Świętokrzyskim, od 1945 r. w Centralnym Zarządzie Przemysłu Hutniczego w Katowicach. W 1949 r. został przeniesiony do Huty im. Lenina, gdzie przez 13 lat pełnił funkcję Głównego Walcownika.
Urodził się w Leżajsku, zmarł w Krakowie. Studia wyższe odbył w latach 1931–36 na Wydziale Hutniczym Akademii Górniczej. W 1937 roku rozpoczął pracę zawodową w fabryce Cegielskiego w Poznaniu. Od 1938 r. pracował w Zakładach Ostrowieckich w Ostrowcu Świętokrzyskim, od 1945 r. w Centralnym Zarządzie Przemysłu Hutniczego w Katowicach. W 1949 r. został przeniesiony do Huty im. Lenina, gdzie przez 13 lat pełnił funkcję Głównego Walcownika.


Równocześnie od 1949 r. podjął pracę w Akademii Górniczo-Hutniczej, początkowo jako asystent i st. asystent, w l. 1951-61 jako zastępca profesora. Od 1962 r. był starszym wykładowcą w Katedrze Plastycznej Przeróbki Metali na Wydziale Metalurgicznym. W 1971 r. obronił pracę doktorską, habilitował się w 1973 r. W 1978 r. został mianowany prof. nadzw.
Równocześnie od 1949 r. podjął pracę w Akademii Górniczo-Hutniczej, początkowo jako asystent i st. asystent, w latach 1951–61 jako zastępca profesora. Od 1962 r. był starszym wykładowcą w Katedrze Plastycznej Przeróbki Metali na Wydziale Metalurgicznym. W 1971 r. obronił pracę doktorską, habilitował się w 1973 r. W 1978 r. został mianowany prof. nadzw.


Źródło:
Źródło:
* Hutnik 1989 nr 4. s. 161
* Hutnik 1989 nr 4. s. 161




{{DEFAULTSORT:Jaglarz, Zbigniew }}
{{DEFAULTSORT:Jaglarz, Zbigniew }}
[[Category:Uczony]]
[[Category:Uczony]]

Wersja z 17:20, 16 gru 2013

Zbigniew Jaglarz
Nazwisko Jaglarz
Imię / imiona Zbigniew
Tytuły / stanowiska Prof. dr hab. inż.
Data urodzenia 1913–1988


Dyscyplina/specjalności walcownictwo



Odznaczenia i nagrody Krzyż Kawalerski i Oficerski OOP

Prof. dr hab. inż. Zbigniew Jaglarz (1913–1988)

Specjalność: walcownictwo

Urodził się w Leżajsku, zmarł w Krakowie. Studia wyższe odbył w latach 1931–36 na Wydziale Hutniczym Akademii Górniczej. W 1937 roku rozpoczął pracę zawodową w fabryce Cegielskiego w Poznaniu. Od 1938 r. pracował w Zakładach Ostrowieckich w Ostrowcu Świętokrzyskim, od 1945 r. w Centralnym Zarządzie Przemysłu Hutniczego w Katowicach. W 1949 r. został przeniesiony do Huty im. Lenina, gdzie przez 13 lat pełnił funkcję Głównego Walcownika.

Równocześnie od 1949 r. podjął pracę w Akademii Górniczo-Hutniczej, początkowo jako asystent i st. asystent, w latach 1951–61 jako zastępca profesora. Od 1962 r. był starszym wykładowcą w Katedrze Plastycznej Przeróbki Metali na Wydziale Metalurgicznym. W 1971 r. obronił pracę doktorską, habilitował się w 1973 r. W 1978 r. został mianowany prof. nadzw.

Źródło:

  • Hutnik 1989 nr 4. s. 161