Czesław Kuźniar: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 61: | Linia 61: | ||
{{DEFAULTSORT:Kuźniar, Czesław }} | {{DEFAULTSORT:Kuźniar, Czesław }} | ||
[[Category: | [[Category:Uczeni]] |
Wersja z 12:49, 17 gru 2013
Czesław Kuźniar | |
---|---|
Nazwisko | Kuźniar |
Imię / imiona | Czesław |
Tytuły / stanowiska | Doc. dr |
Data urodzenia | 1889–1955
|
Dyscyplina/specjalności | geologia
|
Doc. dr Czesław Kuźniar (1889–1955)
Specjalność: geologia
Urodził sie w Suchej Podhalańskiej, później przeniósł się do Krakowa gdzie ukończył szkołę średnią. Studiował geologię na UJ oraz w Ecole Nationale Superieure des Mines w Paryżu. W 1913 r. wydał pracę „Skały osadowe tatrzańskie”, za którą uzyskał stopień doktora filozofii z zakresu geologii i mineralogii. W 1913 r. wyjechał na Kaukaz i do wybuchu I-szej wojny światowej pozostał w Rosji jako ekspert geologiczny. Po wojnie przeniósł się do Warszawy, objął kierownictwo Wydziału Kruszcowego PIG-u. Równocześnie prowadził wykłady na wyższych uczelniach.
W 1926 r. habilitował sie na AG na Wydziale Górniczym. W latach 1926–1934 wykładał geologię ogólną dla studentów Wydziału Górniczego, wykładał również geologię złóż rud na PW.
Większość wyników badań ogłaszał w postaci komunikatów jako sprawozdania z posiedzeń naukowych PIG. Zakres jego badań był szeroki, początkowo zajmował się petrografią skał osadowych, później zagadnieniami tektonicznymi, był autorem hipotezy o płaszczowinowej budowie Gór Świętokrzyskich. Prowadził prace kartograficzne na arkuszach Wieliczka i Myślenice. Prowadził również badania nad złożami soli, zwłaszcza soli potasowych.
Źródło:
- Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919–1964). s. 121–122