Henryk Górecki: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
m (zamienił w treści „Doktorzy honoris causa” na „Doktorzy honoris causa AGH”)
m (zamienił w treści „{{Infobox dhc” na „{{Infobox scientist”)
Linia 1: Linia 1:
{{Infobox dhc
{{Infobox scientist
| name = Henryk Górecki
| name = Henryk Górecki
| family-name = Górecki
| family-name = Górecki

Wersja z 12:32, 8 lip 2014

Henryk Górecki
Henryk Gorecki.jpg
Nazwisko Górecki
Imię / imiona Henryk
Tytuły / stanowiska Prof. zw. dr inż.
Data urodzenia 1927



Pełnione funkcje Prodziekan Wydziału Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej, Zasłużony dla AGH
Wydział Wydział Elektrotechniki, Automatyki Informatyki i Elektroniki
Rok przyznania doktoratu h.c. AGH 1997
Powód przyznania doktoratu h.c. AGH za wybitne osiągnięcia w dziedzinie nauk technicznych, a w szczególności za stworzenie polskiej szkoły teorii sterowania i optymalizacji oraz wybitny wkład w rozwój kadr naukowych
FunkcjeGdzieoddo
ProdziekanWydział Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej19621964

Prof. zw. dr inż. Henryk Górecki (1927–)

Urodził się w Zakopanem. Studia ukończył na Wydziale Elektromechanicznym AGH (1950). Pracując na AGH doktoryzował się w 1958 r., został wówczas docentem, profesorem nadzw. w 1965 r., a tytuł profesora zw. uzyskał w 1972 r. W latach 1957–1960 był Kierownikiem Zakładu Podstaw Automatyki w Katedrze Elektryfikacji Górnictwa, w latach 1960–1969 był Kierownikiem Katedry Automatyki i Elektroniki Przemysłowej. W 1969 r. został Dyrektorem Instytutu Automatyki i Elektroniki Przemysłowej. Od 1993 do 1997 r. kierował Katedrą Automatyki. W latach 1962–1964 był Prodziekanem Wydziału Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej.

Jest członkiem wielu towarzystw i organizacji naukowych: IEEE, American Mathematical Society, SEP, PTM, Komitetu Automatyki i Robotyki PAN, wchodzi w skład kilku Komitetów IFAC oraz wielu Rad Naukowych.

Jest cenionym twórcą podstaw teoretycznych automatyki procesów ciągłych. Stworzył Katedrę Automatyki. Opublikował ok. 140 prac, w tym kilkanaście monografii i podręczników zaakceptowanych przez międzynarodowy rynek naukowy. Wiele z nich wykorzystano w przemyśle chemicznym i metalurgicznym. Stworzył szkołę naukową z imponującą liczbą dokratów, doktorów habilitowanych i profesorów.

W 1997 r. na wniosek Wydziału EAIE otrzymał tytuł Doktora honoris causa AGH.

Źródło:

  • BIP 1997 nr 48. s. 14–16, 18–19