Aleksander Ciszewski: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 18 wersji utworzonych przez 7 użytkowników)
Linia 9: Linia 9:
|death_place=Warszawa
|death_place=Warszawa
|fields=górnictwo
|fields=górnictwo
|awards=Złoty Krzyż Zasługi, Medal Niepodległości, Krzyż Oficerski OOP
|awards=Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
|dhc_year=1935
|dhc_year=1935
|dhc_reason=za zasługi dla rozwoju polskiego przemysłu
|dhc_reason=za zasługi dla rozwoju polskiego przemysłu
|honorAGH=Doktor Honoris Causa AGH
|name=Aleksander Ciszewski
|name=Aleksander Ciszewski
|honorific-suffix=
|native_name=
|native_name_lang=
|image_size=11117
|image_size=11117
|alt=
|caption=
|resting_place=
|resting_place_coordinates=
|other_names=
|residence=
|citizenship=
|nationality=
|workplaces=
|alma_mater=
|thesis_title=
|thesis_url=
|thesis_year=
|doctoral_advisor=
|academic_advisors=
|doctoral_students=
|notable_students=
|known_for=
|varia=
|author_abbrev_bot=
|author_abbrev_zoo=
|influences=
|influenced=
|signature=
|signature_alt=
|website=
|footnotes=
|spouse=
|children=
}}
}}
Inż. '''Aleksander Ciszewski''' (1878–1941)
Inż. '''Aleksander Ciszewski''' (1878–1941)


Specjalność: górnictwo
Dyscyplina/specjalności: górnictwo


== Życiorys ==
== Nota biograficzna ==


Urodził się 17 sierpnia 1878 roku w Uladówce na Podolu. Zmarł 5 marca 1941 roku w Warszawie. Pochowany na Cmentarzu Powązkowskim.  
Urodził się 17 sierpnia 1878 roku w Uladówce na Podolu. Zmarł 5 marca 1941 roku w Warszawie. Pochowany na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie.


W 1903 roku ukończył Instytut Górniczy w Petersburgu. W latach 1903–1906 pracował w Towarzystwie Kopalń i Zakładów Górniczych Sosnowieckich, a w latach 1906–1920 był zatrudniony w przemyśle węglowym Zagłębia Donieckiego. Po powrocie do Polski pracował jako generalny dyrektor w Dyrekcji Kopalń Państwowych (1920–22), w latach 1922–24 był zastępcą generalnego dyrektora „Skarbofermu”, a w latach 1924–39 generalnym dyrektorem Zakładów Hohenlohego w Wełnowcu i Towarzystwa „Fulmen”.
W 1903 roku ukończył Instytut Górniczy w Petersburgu. W latach 1903–1906 pracował w Towarzystwie Kopalń i Zakładów Górniczych Sosnowieckich, a w latach 1906–1920 był zatrudniony w przemyśle węglowym Zagłębia Donieckiego. Po powrocie do Polski pracował jako generalny dyrektor w Dyrekcji Kopalń Państwowych (1920–1922), w latach 1922–1924 był zastępcą generalnego dyrektora „Skarbofermu”, a w latach 1924–1939 generalnym dyrektorem Zakładów Hohenlohego w Wełnowcu i Towarzystwa „Fulmen”.


Od 1932 rroku był prezesem Unii Polskiego Przemysłu Górniczo-Hutniczego. Uzyskał znaczną pomoc finansową na wykończenie gmachu głównego Akademii Górniczej. W 1935 roku otrzymał doktorat honoris causa Akademii Górniczej za zasługi dla rozwoju polskiego przemysłu.
Od 1932 roku był prezesem Unii Polskiego Przemysłu Górniczo-Hutniczego. Uzyskał znaczną pomoc finansową na wykończenie gmachu głównego Akademii Górniczej.  


== Odznaczenia i nagrody ==
W 1935 roku otrzymał doktorat honoris causa Akademii Górniczej za zasługi dla rozwoju polskiego przemysłu.


[[Złoty Krzyż Zasługi]], [[Medal Niepodległości]], [[Krzyż Oficerski OOP]]
==== Odznaczenia i nagrody ====


== Bibliografia ==
[[Złoty Krzyż Zasługi]], Medal Niepodległości, [[Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski]]


* 50 lat Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w fotografii. Kraków 1971. s. [1] poz. 235, portr.
== Źródła do biogramu ==
* Przegląd Górniczy 1992 nr 12. s. 19
* Słownik biograficzny techników polskich. Z. 22. Warszawa 2011. s. 20–23
* Wydział Metalurgii i Inżynierii Materiałowej : informator / Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Wydział Metalurgii i Inżynierii Materiałowej ; [oprac. merytoryczne: Ryszard Benesch et al. ; red.: Jerzy Kajtoch]. Kraków: Małopolska Oficyna Wydaw. KRAK-BUCH, 1994, s. 23, portr.


==== Książki ====
* 50 lat Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w fotografii. Kraków 1971, s. [1], poz. 235, [foto]
* Materiały Informacyjne [nr 4]. Komisja Propagandowa Komitetu Obchodu 50-lecia AGH. Kraków 1969, s. 95
* Słownik biograficzny techników polskich. Z. 22. Red. J. Piłatowicz. Warszawa 2011, s. 20-23, [foto]
* Wydział Metalurgii i Inżynierii Materiałowej : informator. Red. J. Kajtoch. Kraków 1994, s. 23, [foto]
==== Artykuły ====
* Jaros J.: "Salamandra" - pamięci kolegów górników (7). ''Przegląd Górniczy'' 1992, T. 48, nr 12, s. 19
* Wykaz osób, które otrzymały Doktoraty Honoris Causa Akademii Górniczo-Hutniczej. ''Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH'' 1994, nr 5, s. 18


{{DEFAULTSORT:Ciszewski, Aleksander }}
{{DEFAULTSORT:Ciszewski, Aleksander }}
[[Category:Uczeni]]
[[Category:Biogramy]]
[[Category:Doktorzy honoris causa AGH]]
[[Category:Doktorzy honoris causa AGH]]

Aktualna wersja na dzień 14:01, 2 cze 2023

Aleksander Ciszewski
Aleksander Ciszewski.jpg
Nazwisko Ciszewski
Imię / imiona Aleksander
Tytuły / stanowiska Inż.
Tytuły honorowe AGH Doktor Honoris Causa AGH
Data urodzenia 17 sierpnia 1878
Miejsce urodzenia Uladówka
Data śmierci 5 marca 1941
Miejsce śmierci Warszawa
Dyscyplina/specjalności górnictwo


Rok przyznania doktoratu h.c. AGH 1935
Powód przyznania doktoratu h.c. AGH za zasługi dla rozwoju polskiego przemysłu
Odznaczenia i nagrody Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski

Inż. Aleksander Ciszewski (1878–1941)

Dyscyplina/specjalności: górnictwo

Nota biograficzna

Urodził się 17 sierpnia 1878 roku w Uladówce na Podolu. Zmarł 5 marca 1941 roku w Warszawie. Pochowany na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie.

W 1903 roku ukończył Instytut Górniczy w Petersburgu. W latach 1903–1906 pracował w Towarzystwie Kopalń i Zakładów Górniczych Sosnowieckich, a w latach 1906–1920 był zatrudniony w przemyśle węglowym Zagłębia Donieckiego. Po powrocie do Polski pracował jako generalny dyrektor w Dyrekcji Kopalń Państwowych (1920–1922), w latach 1922–1924 był zastępcą generalnego dyrektora „Skarbofermu”, a w latach 1924–1939 generalnym dyrektorem Zakładów Hohenlohego w Wełnowcu i Towarzystwa „Fulmen”.

Od 1932 roku był prezesem Unii Polskiego Przemysłu Górniczo-Hutniczego. Uzyskał znaczną pomoc finansową na wykończenie gmachu głównego Akademii Górniczej.

W 1935 roku otrzymał doktorat honoris causa Akademii Górniczej za zasługi dla rozwoju polskiego przemysłu.

Odznaczenia i nagrody

Złoty Krzyż Zasługi, Medal Niepodległości, Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski

Źródła do biogramu

Książki

  • 50 lat Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w fotografii. Kraków 1971, s. [1], poz. 235, [foto]
  • Materiały Informacyjne [nr 4]. Komisja Propagandowa Komitetu Obchodu 50-lecia AGH. Kraków 1969, s. 95
  • Słownik biograficzny techników polskich. Z. 22. Red. J. Piłatowicz. Warszawa 2011, s. 20-23, [foto]
  • Wydział Metalurgii i Inżynierii Materiałowej : informator. Red. J. Kajtoch. Kraków 1994, s. 23, [foto]

Artykuły

  • Jaros J.: "Salamandra" - pamięci kolegów górników (7). Przegląd Górniczy 1992, T. 48, nr 12, s. 19
  • Wykaz osób, które otrzymały Doktoraty Honoris Causa Akademii Górniczo-Hutniczej. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1994, nr 5, s. 18