Stanisław Skarbiński: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
(Nie pokazano 15 wersji utworzonych przez 4 użytkowników) | |||
Linia 10: | Linia 10: | ||
|fields=przemysłowiec, działacz gospodarczy i społeczny | |fields=przemysłowiec, działacz gospodarczy i społeczny | ||
|function=współzałożyciel Akademii Górniczej w Krakowie | |function=współzałożyciel Akademii Górniczej w Krakowie | ||
|awards= | |awards=Kawaler Krzyża Komandorskiego Orderu Polonia Restituta | ||
|dhc_year=1923 | |dhc_year=1923 | ||
|dhc_reason=za wybitną działalność techniczną i organizacyjną w rozwoju rodzimego przemysłu górniczego | |dhc_reason=za wybitną działalność techniczną i organizacyjną w rozwoju rodzimego przemysłu górniczego | ||
|honorAGH=Doktor Honoris Causa AGH, | |||
|name=Stanisław Skarbiński | |name=Stanisław Skarbiński | ||
|image_size=9598 | |image_size=9598 | ||
}} | }} | ||
Inż. '''Stanisław Skarbiński''' (1856–1925) | Inż. '''Stanisław Skarbiński''' (1856–1925) | ||
Dyscyplina/specjalności: przemysłowiec, działacz gospodarczy i społeczny | |||
== | == Nota biograficzna == | ||
Urodził się 21 września 1856 roku w Krakowie, zmarł 2 maja 1925 roku w Grodźcu. Pochowany na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie. | Urodził się 21 września 1856 roku w Krakowie, zmarł 2 maja 1925 roku w Grodźcu. Pochowany na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie. | ||
Po ukończeniu szkół średnich w Krakowie wstąpił na Politechnikę Wiedeńską, którą ukończył w 1878 roku jako inżynier-technolog. W tej specjalności rozpoczął pracę | Po ukończeniu szkół średnich w Krakowie wstąpił na Politechnikę Wiedeńską, którą ukończył w 1878 roku jako inżynier-technolog. W tej specjalności rozpoczął pracę w Fabryce Maszyn „Orthwein, Karasiński i S-ka” w Warszawie. W latach 1880 - 1899 pracował jako naczelny dyrektor Fabryki „Portland-Cement” w Grodźcu w Zagłębiu Dąbrowskim. W 1899 roku zorganizował Grodzieckie Towarzystwo Kopalń Węgla i Zakładów Przemysłowych Spółka Akcyjna, które zbudowało kopalnię węgla „Grodziec II”. Był aż do śmierci dyrektorem zarządzającym tym przedsiębiorstwem. | ||
Dużą aktywność rozwinął w Radzie Zjazdów Przemysłowców Górniczych i Hutniczych Królestwa Polskiego, najpierw jako członek (1910), wiceprezes (1914), a później prezes (od 1915). Na stanowisku prezesa zdołał obronić i utrzymać jedność Rady Zjazdów mimo podziału Zagłębia na dwie okupacje niemiecką i austriacką. | Dużą aktywność rozwinął w Radzie Zjazdów Przemysłowców Górniczych i Hutniczych Królestwa Polskiego, najpierw jako członek (1910), wiceprezes (1914), a później prezes (od 1915). Na stanowisku prezesa zdołał obronić i utrzymać jedność Rady Zjazdów mimo podziału Zagłębia na dwie okupacje niemiecką i austriacką. | ||
Linia 62: | Linia 31: | ||
W czasie I wojny światowej był prezesem Rady Okręgowej Władz Obywatelskich. W latach 1914–1918 był prezesem Stowarzyszenia Techników w Sosnowcu. Współorganizował Związek Górników i Hutników Polskich w 1918 roku. Od 1919 roku był wiceprzewodniczącym Centralnego Związku Polskiego Przemysłu Górnictwa, Handlu i Finansów „Lewiatan”. | W czasie I wojny światowej był prezesem Rady Okręgowej Władz Obywatelskich. W latach 1914–1918 był prezesem Stowarzyszenia Techników w Sosnowcu. Współorganizował Związek Górników i Hutników Polskich w 1918 roku. Od 1919 roku był wiceprzewodniczącym Centralnego Związku Polskiego Przemysłu Górnictwa, Handlu i Finansów „Lewiatan”. | ||
Był współzałożycielem Akademii Górniczej w Krakowie; dzięki jego inicjatywie i zabiegom Rada Zjazdów Przemysłowców Górniczych i Hutniczych Królestwa Polskiego w grudniu 1919 roku ustanowiła fundusz pomocy materialnej dla studentów Akademii Górniczej w Krakowie, a w latach 1922–1925 spowodowała opodatkowanie wszystkich kopalń na budowę domu profesorskiego oraz laboratorium maszynowego uczelni. Był inicjatorem i częściowym fundatorem bursy dla młodzieży studiującej, mieszczącej się przy ulicy Gramatyka 10, co upamiętnia tablica w holu budynku bursy z roku 1931. Był honorowym członkiem Stowarzyszenia Studentów Akademii Górniczej „Sokół”. Doktor honoris causa Akademii Górniczej w Krakowie 1923 "za wybitną działalność techniczną i organizacyjną w rozwoju rodzimego przemysłu górniczego". | Był współzałożycielem Akademii Górniczej w Krakowie; dzięki jego inicjatywie i zabiegom Rada Zjazdów Przemysłowców Górniczych i Hutniczych Królestwa Polskiego w grudniu 1919 roku ustanowiła fundusz pomocy materialnej dla studentów Akademii Górniczej w Krakowie, a w latach 1922–1925 spowodowała opodatkowanie wszystkich kopalń na budowę domu profesorskiego oraz laboratorium maszynowego uczelni. Był inicjatorem i częściowym fundatorem bursy dla młodzieży studiującej, mieszczącej się przy ulicy Gramatyka 10, co upamiętnia tablica w holu budynku bursy z roku 1931. Był honorowym członkiem Stowarzyszenia Studentów Akademii Górniczej „Sokół”. | ||
Doktor honoris causa Akademii Górniczej w Krakowie 1923 "za wybitną działalność techniczną i organizacyjną w rozwoju rodzimego przemysłu górniczego". | |||
Autor rozprawy pt. „Uwagi o przedwojennych i obecnych warunkach pracy na większych kopalniach węgla kamiennego w Zagłębiu Dąbrowskim”, opublikowanej w Przeglądzie Górniczo-Hutniczym w roku 1921, nr 8. | Autor rozprawy pt. „Uwagi o przedwojennych i obecnych warunkach pracy na większych kopalniach węgla kamiennego w Zagłębiu Dąbrowskim”, opublikowanej w Przeglądzie Górniczo-Hutniczym w roku 1921, nr 8. | ||
== Odznaczenia i nagrody == | ==== Odznaczenia i nagrody ==== | ||
[[Kawaler Krzyża Komandorskiego Orderu Polonia Restituta]] | |||
[[ | |||
== Źródła do biogramu == | |||
====Książki==== | |||
* Kowalczuk J.: Lwów i lwowianie : pamiętniki, wspomnienia, relacje. Cz. 3. Kraków 2011, s. 409-410 | |||
* Materiały Informacyjne [nr 4]. Komisja Propagandowa Komitetu Obchodu 50-lecia AGH]. Kraków 1969, s. 93-107 | |||
* Polski Słownik Biograficzny. T. 38/1, z. 156 : Skarbek Aleksander - Skimborowicz Hipolit. Warszawa ; Kraków 1997, s. 31-33 | |||
* Z dziejów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie w latach 1919-1967. Oprac. J. Sulima-Samujłło oraz zespół aut. Kraków 1970, s. 8, 48, 50, 55, 74, 587, 628 (Wydawnictwa Jubileuszowe 1919-1969) | |||
====Artykuły==== | |||
* Ciepiela B.: Pamięć o Skarbińskich. ''Przegląd Górniczy'' 2015, T. 71, nr 4, s. 104 | |||
* Jaros J.: "Salamandra" - pamięci kolegów górników (7). ''Przegląd Górniczy'' 1992, T. 48, nr 12, s. 23 | |||
* Starościak D.: Inżynierowie z rodziny Skarbińskich. ''Kwartalnik Historii Nauki i Techniki'' 2012, R. 57, nr 2, s. 147-179, [foto] | |||
* Wykaz osób, które otrzymały Doktoraty Honoris Causa Akademii Górniczo-Hutniczej. ''Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH'' 1994, nr 5, s. 18 | |||
====Inne==== | |||
* Dyplom nadania DHC AGH (materiały Muzeum AGH) | |||
{{DEFAULTSORT:Skarbiński, Stanisław }} | {{DEFAULTSORT:Skarbiński, Stanisław }} | ||
[[Category: | [[Category:Biogramy]] | ||
[[Category:Doktorzy honoris causa AGH]] | [[Category:Doktorzy honoris causa AGH]] |
Aktualna wersja na dzień 10:10, 11 wrz 2018
Stanisław Skarbiński | |
---|---|
Nazwisko | Skarbiński |
Imię / imiona | Stanisław |
Tytuły / stanowiska | Inż. |
Tytuły honorowe AGH | Doktor Honoris Causa AGH |
Data urodzenia | 21 września 1856 |
Miejsce urodzenia | Kraków |
Data śmierci | 2 maja 1925 |
Miejsce śmierci | Grodziec |
Dyscyplina/specjalności | przemysłowiec, działacz gospodarczy i społeczny |
Pełnione funkcje | współzałożyciel Akademii Górniczej w Krakowie
|
Rok przyznania doktoratu h.c. AGH | 1923 |
Powód przyznania doktoratu h.c. AGH | za wybitną działalność techniczną i organizacyjną w rozwoju rodzimego przemysłu górniczego |
Odznaczenia i nagrody | Kawaler Krzyża Komandorskiego Orderu Polonia Restituta |
Inż. Stanisław Skarbiński (1856–1925)
Dyscyplina/specjalności: przemysłowiec, działacz gospodarczy i społeczny
Nota biograficzna
Urodził się 21 września 1856 roku w Krakowie, zmarł 2 maja 1925 roku w Grodźcu. Pochowany na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie.
Po ukończeniu szkół średnich w Krakowie wstąpił na Politechnikę Wiedeńską, którą ukończył w 1878 roku jako inżynier-technolog. W tej specjalności rozpoczął pracę w Fabryce Maszyn „Orthwein, Karasiński i S-ka” w Warszawie. W latach 1880 - 1899 pracował jako naczelny dyrektor Fabryki „Portland-Cement” w Grodźcu w Zagłębiu Dąbrowskim. W 1899 roku zorganizował Grodzieckie Towarzystwo Kopalń Węgla i Zakładów Przemysłowych Spółka Akcyjna, które zbudowało kopalnię węgla „Grodziec II”. Był aż do śmierci dyrektorem zarządzającym tym przedsiębiorstwem.
Dużą aktywność rozwinął w Radzie Zjazdów Przemysłowców Górniczych i Hutniczych Królestwa Polskiego, najpierw jako członek (1910), wiceprezes (1914), a później prezes (od 1915). Na stanowisku prezesa zdołał obronić i utrzymać jedność Rady Zjazdów mimo podziału Zagłębia na dwie okupacje niemiecką i austriacką.
W czasie I wojny światowej był prezesem Rady Okręgowej Władz Obywatelskich. W latach 1914–1918 był prezesem Stowarzyszenia Techników w Sosnowcu. Współorganizował Związek Górników i Hutników Polskich w 1918 roku. Od 1919 roku był wiceprzewodniczącym Centralnego Związku Polskiego Przemysłu Górnictwa, Handlu i Finansów „Lewiatan”.
Był współzałożycielem Akademii Górniczej w Krakowie; dzięki jego inicjatywie i zabiegom Rada Zjazdów Przemysłowców Górniczych i Hutniczych Królestwa Polskiego w grudniu 1919 roku ustanowiła fundusz pomocy materialnej dla studentów Akademii Górniczej w Krakowie, a w latach 1922–1925 spowodowała opodatkowanie wszystkich kopalń na budowę domu profesorskiego oraz laboratorium maszynowego uczelni. Był inicjatorem i częściowym fundatorem bursy dla młodzieży studiującej, mieszczącej się przy ulicy Gramatyka 10, co upamiętnia tablica w holu budynku bursy z roku 1931. Był honorowym członkiem Stowarzyszenia Studentów Akademii Górniczej „Sokół”.
Doktor honoris causa Akademii Górniczej w Krakowie 1923 "za wybitną działalność techniczną i organizacyjną w rozwoju rodzimego przemysłu górniczego".
Autor rozprawy pt. „Uwagi o przedwojennych i obecnych warunkach pracy na większych kopalniach węgla kamiennego w Zagłębiu Dąbrowskim”, opublikowanej w Przeglądzie Górniczo-Hutniczym w roku 1921, nr 8.
Odznaczenia i nagrody
Kawaler Krzyża Komandorskiego Orderu Polonia Restituta
Źródła do biogramu
Książki
- Kowalczuk J.: Lwów i lwowianie : pamiętniki, wspomnienia, relacje. Cz. 3. Kraków 2011, s. 409-410
- Materiały Informacyjne [nr 4]. Komisja Propagandowa Komitetu Obchodu 50-lecia AGH]. Kraków 1969, s. 93-107
- Polski Słownik Biograficzny. T. 38/1, z. 156 : Skarbek Aleksander - Skimborowicz Hipolit. Warszawa ; Kraków 1997, s. 31-33
- Z dziejów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie w latach 1919-1967. Oprac. J. Sulima-Samujłło oraz zespół aut. Kraków 1970, s. 8, 48, 50, 55, 74, 587, 628 (Wydawnictwa Jubileuszowe 1919-1969)
Artykuły
- Ciepiela B.: Pamięć o Skarbińskich. Przegląd Górniczy 2015, T. 71, nr 4, s. 104
- Jaros J.: "Salamandra" - pamięci kolegów górników (7). Przegląd Górniczy 1992, T. 48, nr 12, s. 23
- Starościak D.: Inżynierowie z rodziny Skarbińskich. Kwartalnik Historii Nauki i Techniki 2012, R. 57, nr 2, s. 147-179, [foto]
- Wykaz osób, które otrzymały Doktoraty Honoris Causa Akademii Górniczo-Hutniczej. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1994, nr 5, s. 18
Inne
- Dyplom nadania DHC AGH (materiały Muzeum AGH)