Andrzej Władysław Józefik: Różnice pomiędzy wersjami
mNie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
(Nie pokazano 22 wersji utworzonych przez 3 użytkowników) | |||
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{Infobox scientist | {{Infobox scientist | ||
|family-name=Józefik | |family-name=Józefik | ||
|given-name=Andrzej | |given-name=Andrzej Władysław | ||
|honorific-prefix=Mgr inż., prof. Instytutu Obróbki Skrawaniem | |||
|honorific-prefix= | |image=Andrzej Józefik.jpg | ||
|birth_date=1920 | |birth_date=11 czerwca 1920 | ||
|birth_place= | |birth_place=Kraków | ||
|death_date=15 sierpnia 2000 | |||
|fields=mechanika | |fields=mechanika | ||
|awards=Krzyż Komandorski | |faculty=Wydział Maszyn Górniczych i Hutniczych | ||
|awards=Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi | |||
|name=Andrzej Władysław Józefik | |name=Andrzej Władysław Józefik | ||
}} | }} | ||
Mgr inż., prof. Instytutu Obróbki Skrawaniem '''Andrzej Władysław Józefik''' (1920-2000) | |||
Dyscyplina/specjalności: mechanika | |||
== Nota biograficzna == | |||
Urodził się 11 czerwca 1920 roku w Krakowie. Zmarł 15 sierpnia 2000 roku. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie. | |||
W 1938 roku uzyskał maturę w Gimnazjum im. Paderewskiego w Poznaniu. | |||
Po wybuchu wojny zamieszkał w Warszawie, gdzie w latach 1940-1942 uczęszczał do Wyższej Szkoły Budowy Maszyn i Elektrotechniki im. Wawelberga i Rotwanda. Szkolna praktyka w Fabryce Motorów "PERKUN" w Warszawie w charakterze technika narzędziowca spowodowała zainteresowanie obróbką skrawaniem i z tą dziedziną związał później całą swoją działalność naukową. | |||
W 1947 roku ukończył Wydział Komunikacji Wydziałów Politechnicznych Akademii Górniczej. | |||
W 1947 roku rozpoczął pracę asystenta starszego w Zakładzie Obróbki Mechanicznej Materiałów [[Wydział Elektromechaniczny|Wydziału Elektromechanicznego]] AG. Zajmował się ekonomizacją narzędzi, tj. tworzeniem takich konstrukcji, w których tylko część robocza wykonana jest z najtrwalszych, a więc i najdroższych elementów, takich jak np. węgliki spiekane. Prowadził też badania przewodności cieplnej i rozkładu ciepła w narzędziach wykonanych z różnych materiałów. | |||
Równocześnie w latach 1949-1981 pracował w Instytucie Obróbki Skrawaniem w Krakowie. Zajmował się jego współorganizowaniem. Po kilkunastu miesiącach pracy jako starszy asystent zostaje kierownikiem Zakładu Narzędzi, a już po 8 latach został zastępcą dyrektora ds. naukowych, które to stanowisko zajmował do roku 1982 roku. W 1967 roku został tam profesorem nadzwyczajnym. | |||
W latach 1963-1982 był pełnomocnikiem dyrektora Zjednoczenia Przemysłu Obrabiarkowego ds. wprowadzenia w przemyśle narzędziowym dokumentów normalizacyjnych pod nazwą Warunki Odbioru Technicznego (WOT). W latach 1971-76 kierował pracami naukowymi w ramach problemu węzłowego 05.1.7., mającego na celu rozwój narzędzi skrawających. | |||
Prowadził wykłady w AGH oraz na studiach podyplomowych i doktoranckich w Politechnice Krakowskiej. | |||
W 1990 roku przeszedł na emeryturę. | |||
Autor 12 książek i około 150 artykułów naukowo-technicznych w czasopismach polskich i zagranicznych i referatów. | |||
Był założycielem i redaktorem naczelnym czasopisma PAN „Ergonomia”. | |||
Zasiadał w radach naukowych czterech instytucji rządowych, trzech politechnik i pięciu instytutów resortowych. | |||
Członek Polskiego Towarzystwa Ergonomicznego, Sekcji Podstaw Technologicznych Komisji Budowy Maszyn PAN, Komisji Ergonomii PAN, Komisji Ergonomii przy Prezydium PAN. | |||
==== Odznaczenia i nagrody ==== | |||
[[Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski]], [[Złoty Krzyż Zasługi]], wielokrotnie Nagroda Przewodniczącego Komitetu Nauki i Techniki, Nagroda Ministra Kultury i Sztuki | |||
== Źródła do biogramu == | |||
==== Książki ==== | |||
* Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 3. Pion elektromechaniczny i Wydziały Politechniczne. Kraków 1979, s. 239 | |||
* Kto jest kim w Polsce : informator biograficzny. Red. L. Becela. Ed. 2. Warszawa 1989, s. 475 | |||
* [Skład Osobowy Akademii Górniczej … 1947/48]. Kraków 1947, s. 79, 81 | |||
* [Skład Osobowy AGH … 1960/61]. Kraków 1960, s. 136, 158, 165, 186 | |||
==== Inne ==== | |||
* ATEST Ochrona Pracy 9/2023: : Kto jest kim [online] [przeglądany 23.01.2024]. Dostępny w: https://www.atest.com.pl/info,kto?class=kto&nrext=199510 | |||
* Lokalizator Grobów - Zarząd Cmentarzy Komunalnych. Internetowy Lokalizator Grobów [online] [przeglądany 23.01.2024]. Dostępny w: https://zck-krakow.pl/locator | |||
{{DEFAULTSORT:Józefik, Andrzej Władysław}} | {{DEFAULTSORT:Józefik, Andrzej Władysław}} | ||
[[Category: | [[Category:Biogramy]] |
Aktualna wersja na dzień 17:26, 23 sty 2024
Andrzej Władysław Józefik | |
---|---|
Nazwisko | Józefik |
Imię / imiona | Andrzej Władysław |
Tytuły / stanowiska | Mgr inż., prof. Instytutu Obróbki Skrawaniem |
Data urodzenia | 11 czerwca 1920 |
Miejsce urodzenia | Kraków |
Data śmierci | 15 sierpnia 2000 |
Dyscyplina/specjalności | mechanika |
Wydział | Wydział Maszyn Górniczych i Hutniczych
|
Odznaczenia i nagrody | Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi |
Mgr inż., prof. Instytutu Obróbki Skrawaniem Andrzej Władysław Józefik (1920-2000)
Dyscyplina/specjalności: mechanika
Nota biograficzna
Urodził się 11 czerwca 1920 roku w Krakowie. Zmarł 15 sierpnia 2000 roku. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.
W 1938 roku uzyskał maturę w Gimnazjum im. Paderewskiego w Poznaniu.
Po wybuchu wojny zamieszkał w Warszawie, gdzie w latach 1940-1942 uczęszczał do Wyższej Szkoły Budowy Maszyn i Elektrotechniki im. Wawelberga i Rotwanda. Szkolna praktyka w Fabryce Motorów "PERKUN" w Warszawie w charakterze technika narzędziowca spowodowała zainteresowanie obróbką skrawaniem i z tą dziedziną związał później całą swoją działalność naukową.
W 1947 roku ukończył Wydział Komunikacji Wydziałów Politechnicznych Akademii Górniczej.
W 1947 roku rozpoczął pracę asystenta starszego w Zakładzie Obróbki Mechanicznej Materiałów Wydziału Elektromechanicznego AG. Zajmował się ekonomizacją narzędzi, tj. tworzeniem takich konstrukcji, w których tylko część robocza wykonana jest z najtrwalszych, a więc i najdroższych elementów, takich jak np. węgliki spiekane. Prowadził też badania przewodności cieplnej i rozkładu ciepła w narzędziach wykonanych z różnych materiałów.
Równocześnie w latach 1949-1981 pracował w Instytucie Obróbki Skrawaniem w Krakowie. Zajmował się jego współorganizowaniem. Po kilkunastu miesiącach pracy jako starszy asystent zostaje kierownikiem Zakładu Narzędzi, a już po 8 latach został zastępcą dyrektora ds. naukowych, które to stanowisko zajmował do roku 1982 roku. W 1967 roku został tam profesorem nadzwyczajnym.
W latach 1963-1982 był pełnomocnikiem dyrektora Zjednoczenia Przemysłu Obrabiarkowego ds. wprowadzenia w przemyśle narzędziowym dokumentów normalizacyjnych pod nazwą Warunki Odbioru Technicznego (WOT). W latach 1971-76 kierował pracami naukowymi w ramach problemu węzłowego 05.1.7., mającego na celu rozwój narzędzi skrawających.
Prowadził wykłady w AGH oraz na studiach podyplomowych i doktoranckich w Politechnice Krakowskiej.
W 1990 roku przeszedł na emeryturę.
Autor 12 książek i około 150 artykułów naukowo-technicznych w czasopismach polskich i zagranicznych i referatów.
Był założycielem i redaktorem naczelnym czasopisma PAN „Ergonomia”.
Zasiadał w radach naukowych czterech instytucji rządowych, trzech politechnik i pięciu instytutów resortowych.
Członek Polskiego Towarzystwa Ergonomicznego, Sekcji Podstaw Technologicznych Komisji Budowy Maszyn PAN, Komisji Ergonomii PAN, Komisji Ergonomii przy Prezydium PAN.
Odznaczenia i nagrody
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi, wielokrotnie Nagroda Przewodniczącego Komitetu Nauki i Techniki, Nagroda Ministra Kultury i Sztuki
Źródła do biogramu
Książki
- Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 3. Pion elektromechaniczny i Wydziały Politechniczne. Kraków 1979, s. 239
- Kto jest kim w Polsce : informator biograficzny. Red. L. Becela. Ed. 2. Warszawa 1989, s. 475
- [Skład Osobowy Akademii Górniczej … 1947/48]. Kraków 1947, s. 79, 81
- [Skład Osobowy AGH … 1960/61]. Kraków 1960, s. 136, 158, 165, 186
Inne
- ATEST Ochrona Pracy 9/2023: : Kto jest kim [online] [przeglądany 23.01.2024]. Dostępny w: https://www.atest.com.pl/info,kto?class=kto&nrext=199510
- Lokalizator Grobów - Zarząd Cmentarzy Komunalnych. Internetowy Lokalizator Grobów [online] [przeglądany 23.01.2024]. Dostępny w: https://zck-krakow.pl/locator